مقتل امام حسين (علیه السلام) – 211
57 - ابن جوزى نقل مى كند كه گفته اند:
رباب ، دختر امرء القيس همسر امام حسين عليه السلام سر مطهر را گرفت و بر دامان خود نهاد و آن را بوسيد و اين شعر را خواند:
واى حسين ! هرگز حسين را فراموش نخواهم كرد كه نيزه دشمنان او را هدف قرار داد. او را در كربلا كشته و نهادند. خدا هرگز دو جانب كربلا را سيراب نسازد. (499)
58 - شبلخى از قول هشام بن كلبى مى كند:
رباب از زنان نيك و برتر بود. پس از شهادت حسين عليه السلام از او خواستگارى كردند. گفت : بعد از رسول خدا صلى الله عليه و آله پدر شوهر ديگرى نخواهم گرفت . چون حسين عليه السلام شهيد شد با ابياتى براى او مرثيه گفت كه از جمله آنها چنين است :
آن كه نور روشنى بود، در كربلا كشته افتاده و دفن نشده است .
فرزند پيامبر! خدا جزاى نيكت دهد و از خسارت در ميزان دورت سازد.
برايم پشتوانه و تكيه گاه استوارى بودى و با ما با عاطفه و دين بر خورد مى كردى .
اكنون يتيمان و فقيران و بيچارگان ، كه را دارند كه به او پناه برند؟
به خدا هرگز در پى شوهر نخواهم بود تا آنكه زير خاك بروم . (500)
499- تذكره الخواص ، ص 233.
500- نور الابصار، ص 174.
منبع : مقتل امام حسين (علیه السلام)
تالیف:گروه حديث پژوهشكده باقرالعلوم - جواد محدثى
