امام حسین وعاشورا از دیدگاه اهل سنت - 49
فـردا صـبـح ابن زياد در قصر نشسته بود و اشراف كوفه برگرد او نشسته بودند عبدالرحمن پسر محمدبن اشعث وارد مجلس شد, پدرش را يافت و سر در گوش او چيزى گفت عبيداللّه حساس شد دقت كرد, نام مسلم را شنيد پرسيد او چه مى گويد؟
مـى گـويـد مـسـلـم در خـانـه پير زنى به نام ((طوعه )) مخفى شده است اين را از پسرش بلال شنيده اند. عـبـيـداللّه گـفـت : بـر خـيز و همين الان او را به اينجا بياور محمد بن اشعث برخاست ابن زياد دستورداد, عبيداللّه بن عباس سلمى , با هفتاد مرد از قبيله قيس او را همراهى كنند.
مـسـلم در خانه نشسته بود كه صداى سم اسبان و همهمه مردان را شنيد برخاست و با شمشير از اتـاق خـارج شـد آنـها به خانه هجوم بردند مسلم در مقابل ايشان ايستاد و جنگيد تا همه را از خانه بيرون كرددوباره هجوم بردند و مسلم همچنان مردانه ايستاد و جنگيد تا همه را بيرون راند.
((بـكـير بن حمران احمرى )) به او حمله برد و ضربه اى به صورت مسلم نواخت كه لب بالاى او را بريد وتا لب پايين نفوذ كرد و دندانهايش را شكست مسلم ضربه سختى بر سر او زد و ضربه اى ديگر بـرشـانه اش نواخت كه چيزى نمانده بود تا شكمش پيش رود مردان ابن زياد كه عرصه را بر خود تنگ يافتنداز اطراف بر بام جستند و شروع به پرتاب سنگ نمودند آتش در دسته هاى نى مى زدند و از بـالا بـه سـرش مى ريختند مسلم ناچار شمشير به دست از خانه به كوچه آمد محمد بن اشعث فرياد زد: اى مسلم ! تو درامانى ! خود را به كشتن نده ولى مسلم همچنان مى جنگيد و در رجز خود به خيانت و دروغ ايشان اشاره مى كرد ابن اشعث دوباره امان داد و تاكيد كرد, اما مسلم مى دانست كه به وعده هاى اين قوم هيچ اطمينانى نيست . مـسـلـم كـه از كـثرت زخم ناتوان شده بود به ديوار تكيه زد سربازان استرى آوردند, مسلم سوار شـدشـمـشـيـرش را از گـردنـش باز كردند گويى مسلم ديگر از خود نااميد شده بود اشك در چـشـمـانـش حـلقه زدو از ديدگانش جارى شد و فرمود: اين اول خيانت است محمد بن اشعث گـفـت : ((امـيـدوارم زيـانـى بـه تـونرسد)) فرمود: ((اين تنها اميدى بيش نيست انا للّه و انا اليه راجعون )) ((71)).
منبع : امام حسین وعاشورا از دیدگاه اهل سنت
نویسنده : گروه معارف - مركز پژوهشهاى اسلامى صدا و سيما
