انس ابن مالك گويد: كه عمر بالاى منبر اين آيه را قرائت كرد «فانبتنا فيها حبا و عنبا و قضبا و زيتونا و نخلا و حدائق غلبا و فاكهة و ابا»(13)
(پس رويانديم در زمين دانه و انگور و نوعى خرما و زيتون و درخت خرما و باغهاى پردرخت و ميوه و چراگاه را.)
و گفت: همه اينها را شناختيم ولى معنى «اب» را ندانستيم! سپس عصائى كه در دستش بود انداخت و گفت: بخدا قسم اين كار دشوارى است، پس چه عيبى دارد براى تو اگر ندانستى» «اب» چيست، پيروى كنيد آنچه بيان شده، براى شما و هدايت و رهنموئى آن از قرآن است پس عمل كنيد و آنچه نشناختيد، پس آن را واگذار به پروردگارش كنيد.»(14)
خليفه مسلمين حتى معنى ظاهر قرآن را نمى فهمد، با اينكه اگر كسى عرب هم نباشد و مختصر آشنائى با قرآن داشته معنى اين لفظ را خواهد فهميد، چون معنى و تفسير لفظ «اب» را خداى متعال در آيه قبل بيان مىكند آنجا كه مى فرمايد «متاعا لكم و لانعامكم» خوراك براى شما و چهار پايان شما هر شخص به خوبى مى داند كه خوراك چهار پا علف و چراگاه است!!!
پی نوشت ها
(13)سوره عبس 28 - 32
(14)مستدرك حاكم ج 2/