((293- ابوبصير گويد: شنيدم از امام صادق (عليه السلام ) كه مى فرمود: خدا رحمت كند آن بنده اى را كه ما رامحبوب مردم سازد نه اينكه مردم را با ما دشمن سازد و ما را منفور آنان كند، هان به خدا سوگند اگر همان متن كلام زيباى ما را براى مردم روايت مى كردند عزيزتر بودند و كسى نمى توانست به وجهى به آنان دست اندازى كند، ولى يكى از آنها كلمه اى مى شوند و از پيش خود ده تا روى آن مى گذارد. ))
حُمَيْدُ بْنُ زِيَادٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ وُهَيْبِ بْنِ حَفْصٍ عَنْ أَبِى بَصِيرٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع يَقُولُ رَحِمَ اللَّهُ عَبْداً حَبَّبَنَا إِلَى النَّاسِ وَ لَمْ يُبَغِّضْنَا إِلَيْهِمْ أَمَا وَ اللَّهِ لَوْ يَرْوُونَ مَحَاسِنَ كَلَامِنَا لَكَانُوا بِهِ أَعَزَّ وَ مَا اسْتَطَاعَ أَحَدٌ أَنْ يَتَعَلَّقَ عَلَيْهِمْ بِشَيْءٍ وَ لَكِنْ أَحَدُهُمْ يَسْمَعُ الْكَلِمَةَ فَيَحُطُّ إِلَيْهَا عَشْراً
