به سند ديگر روايت كرده اند كه آن حضرت وصيت نمود كه وقتى از دنيا رفتم در زاويه راست خانه لوحى خواهيد يافت مرا بر روى آن لوح بخوابانيد هر جامه كه حاضر شود براى من مرا در آن كفن كنيد، بعد از وفات آن حضرت لوح را در زاويه آن خانه ديدند، در آن لوح نوشته بود:
بسم الله الرحمن الرحيم ، اين لوح را نوح پيغمبر براى على بن ابى طالب ذخيره كرده است .
در دهليز خانه كفنى يافتند كه بر روى آن حنوطى گذاشته بود كه نور آن حنوط از روشنى روز افزون بود زمانى كه مشغول غسل شدند، جسد مبارك آن حضرت سبك بود خود حركت مى كرد پس امام حسين به امام حسن گفت : نمى بينى جسد حضرت اميرالمؤ منين چقدر سبك است ، خود به خود مى گردد.
حضرت امام حسن فرمود: كه اى عبدالله با ما جماعت ديگر هستند كه در غسل آن حضرت ما را يارى مى كنند و پيدا نيستند.
چون از نماز فارغ شدند جلوى جنازه بلند شد، ايشان عقب را گرفتند در بين راه صداى بال ملايكه را مى شنيدند و صداهاى تسبيح و تقديس ملايكه به گوش ايشان مى رسيد تا آن كه رسيدند به آن قبرى كه حضرت براى ايشان وصف كرده بود جلوى جنازه بر زمين آمد، پس عقب جنازه را بر زمين گذاشتند اول امام حسن (ع ) بر او نماز خواند، بعد از آن امام چنانچه آن حضرت وصيت كرده بود.(439)
439-الارشاد ص 27 26
