حضرت اميرالمؤ منين (ع ) وصيت كرد حضرت امام حسن و حسين (ع ) را كه چون از دنيا بروم ، نزديك سر من خواهيد يافت حنوطى از بهشت پيدا مى كنيد و سه كفن از استبرق بهشت پس مرا غسل دهيد و حنوط و در آن جامه ها كفن كنيد، حضرت امام حسن (ع ) فرمود: كه چون آن حضرت از دنيا رفت طبقى از طلا نزديك سر آن حضرت يافتيم كه پنج شمامه از كافور بهشت و چند برگ از سدر بهشت در آن طبق بود.(437)
روايت كرده اند كه چون از غسل و كفن آن حضرت فارغ شدند، شترى پيدا شد جنازه آن حضرت را بر آن شتر بار كردند و آن شتر روانه شد، از عقب شتر آمدند تا آن كه شتر در صحراى نجف ايستاد، چون نظر كردند نزديك پاى شتر قبر كنده اى يافتند، ندانستند چه كسى آن قبر را كنده است چون جنازه آن حضرت را از شتر پايين آوردند، ابر سفيدى نزديك سر آن حضرت پيدا شد، و مرغان سفيد بسيار در ميان آن ابر پرواز مى كردند. چون بر آن حضرت نماز كردند و دفن كردند آن ابر و مرغان ناپيدا شدند.(438)
437-مناقب اين شهر آشوب ، 2/387
438-مناقب اين شهر آشوب ، 2/387
