قال رسول الله - صلی الله علیه و آله -:
و اما صلاة المغرب، فهی الساعة التی تاب الله - عزوجل - فیها علی ادم و کان بین ما اکل من الشجره و بین ما تاب الله - عزوجل - علیه ثلاث ماة سنة من ایام الدنیا و فی ایام الاخرة یوم کالف سنة مما بین العصر الی العشاء و صلی ادم علیه السلام ثلاث رکعات رکعة لخطیئته و رکعة لخطیئة حوا و رکعة لتوبته ففرض الله - عزوجل - هذه الثلاث رکعات علی امتی و هی الساعة التی یستجاب فیها الدعاء فوعدنی ربی - عزوجل - ان یستجیب لمن دعاه فیها و هی الصلاة التی امرنی ربی بها فی قوله تعالی: فسبحان الله حین تمسون و حین تصبحون؛
اما علت وجوب نماز مغرب و آن در ساعتی است که خداوند سبحان توبه حضرت آدم را در آن ساعت قبول نمود، و پذیرفتن توبه آدم بعد از سیصد سال پس از خوردن حضرت آدم از آن میوه درخت که نهی شده بود، طول کشید و در روزهای آخر یک روز که بین نماز عصر و عشاء مانند هزار سال بود و حضرت آدم سه رکعت نماز مغرب به جا آورد، رکعتی برای خطای خویش و رکعتی برای خطای همسرش حوا و رکعتی برای قبول توبهاش، پس خداوند این سه رکعت را برای امتم واجب کرد. در هنگام مغرب دعاء مستجاب میشود، پروردگارم به من وعده داده که دعای مؤمنین را در این وقت مستجاب نماید و این همان نمازی است که خداوند در قرآن مرا به آن امر نموده و فرمود خدا را هنگام شام و صبحگاه در نماز مغرب و صبح تسبیح و ستایش گویید.
وسائل الشیعه، ج 3، ص 8
