الطُهْر: نقيض الحيض، پاك گرديد.
طَهَرَتِ الْمَرْأة يعنى حيض زن منقطع شد.
طاهرة يعنى زن پاكيزه از نجاست و نقص.
معناى ظاهرى اسم طاهره اين است كه حضرت زهرا عليهاالسلام به خواست خداوند متعال، از خونريزى ماهانهى زنان و خونريزى زايمان به دور و پاكيزه بودهاند. معناى باطنى نام طاهره اين است كه فاطمهى زهرا عليهاالسلام از هرگونه آلودگى ظاهرى و باطنى به دور بوده و روحى پاكيزه و دور از گناه داشتهاند.
فاطمهى زهرا عليهاالسلام از هر آلودگى به دور است.
عن أبيجعفر عليهالسلام عن آبائه عليهمالسلام قال:
«إنّما سمّيت فاطمة عليهاالسلام بنت محمّد «الطاهرة» لطهارتها من كل دنس و طهارتها من كل رفث و ما رأت قط يوماً حمرة و لا نفاساً،
امام باقر عليهالسلام از پدران خود عليهمالسلام نقل فرمودند: فاطمهى زهرا عليهاالسلام چون از هرگونه پليدى و گناه پاك بودند، «طاهره» ناميده شدند. هرگز فاطمهى زهرا عليهاالسلام خون حيض و يا خون نفاس نديدند.»
آيهى تطهير كه در وصف پاكى اهلبيت عصمت و طهارت عليهمالسلام نازل شده است، براى همه آشنا مىباشد. «إنّمإ؛ّّ يريد اللَّه ليذهب عنكم الرجس أهل البيت و يطهّركم تطهيراً»، همانا خدا چنين مىخواهد كه رجس و هر آلودگى را از شما خانوادهى نبوت ببرد و شما را از هر عيب، پاك و منزه گرداند.» (19)
پنج تن آلعبا.
عن أبيسعيد الخدري:
«عن النبي صلى اللَّه عليه و آله في قوله تعالى: «إنّما يريد اللَّه ليذهب عنكم الرجس أهل البيت و يطهّركم تطهيراً» قال: جمع رسولاللَّه صلى اللَّه عليه و آله علياً و فاطمة والحسن والحسين عليهمالسلام، ثم أدار عليهم الكساء فقال: هولاء أهلبيتى، اللهم أذهب عنهم الرجس و طهرهم تطهيراً، و اُمّسلمة على الباب. فقالت: يا رسولاللَّه! ألست منهم؟ فقال: إنّك لعلى خير (أو إلى خير)،
خطيب بغدادى در كتاب تاريخ خود مىگويد: أبيسعيد خدرى درباره آيه «إنّما يريد اللَّه ليذهب عنكم الرجس أهل البيت و يطهركم تطهيراً» گفت: پيامبر صلى اللَّه عليه و آله، على و حسن و حسين و فاطمه عليهمالسلام را جمع كرد. سپس بر روى آنها يك عبا قرار داد و فرمود: خدايا! اينان، اهلبيت من هستند، رجس و پليدى را از آنها بردار و آنان را پاكيزه گردان.
امسلمه در اين هنگام نزديك در ايستاده بود عرضه داشت: يا رسولاللَّه صلى اللَّه عليه و آله آيا من هم در بين آنها هستم؟ پيامبر صلى اللَّه عليه و آله فرمود: تو در بين ايشان نيستى، اما از نيكان مىباشى.» (20)
حديث كساء، از روايات مشهور است. اين روايت در ميان شيعيان از شهرت خاصى برخوردار است. مفاتيحالجنان را كه ورق بزنيم به حديث كساء مىرسيم، يعنى حديث كساء در دل ادعيهى ما جاى گرفته است و كمتر حاجتمندى است كه در مواقع اضطرار به حديث كساء پناه نبرد.
فاطمهى زهرا عليهاالسلام هميشه پاكيزه بودند.
عن أبيعبداللَّه عليهالسلام قال:
«حرّم اللَّه عز و جل على علي، النساء ما دامت فاطمة عليهاالسلام حية. قلت: و كيف؟ قال: لأنّها «طاهرة» لاتحيض،
امام صادق عليهالسلام فرمودند: تا فاطمهى زهراء عليهاالسلام زنده بودند، ازدواج مجدد بر اميرالمؤمنين عليهالسلام حرام بود. راوى گويد: سؤال كردم: چرا اينگونه بود؟ امام عليهالسلام فرمودند: زيرا حضرت زهراء عليهاالسلام هيچگاه حيض نمىشد و هميشه «طاهره» بود.» (21)
فاطمه عليهاالسلام هرگز خون نفاس نديد.
عن عائشة قالت:
«إذا أقبلت فاطمة، كانت مشيتها مشية رسولاللَّه صلى اللَّه عليه و آله، و كانت لاتحيض قط، لأنّها خلقت من تفاحة الجنة، و لقد وضعت الحسن بعد العصر، و طهرت من نفاسها، فإغتسلت و صلّت المغرب...،
عايشه مىگويد: زهرا عليهاالسلام هيچگاه خون حيض نمىديد، زيرا از سيب بهشتى خلقت يافته بود. همانگونه كه فرشتگان بهشتى خون حيض و نفاس ندارند، فاطمهى زهرا عليهاالسلام نيز هميشه در پاكى به سر مىبرد. فاطمه عليهاالسلام امام حسن را بعد از نماز عصر به دنيا آورد و سپس غسل نمود و نماز مغرب همان روز را بجاى آورد.» (22)
بررسی معانی اسماء حضرت زهرا سلام الله علیها– اسم زكيه
زَكا، زَكاءً و زُكُوّاً، يعنى رشد كرد.
الزَكِىّ زَكيّة: هرچه پاكيزه و در حال رشد باشد.
«أرض زكية»، يعنى زمينى پاك و ثمردهنده.
زكية: ما كان نامياً طيب، زكية: ما كان صالحاً: الزائد الخير والفضل، الطاهر من الذنب. زكيه در لغت پاكيزه بودن و رشد و نمو را معنى مىدهد. پاكيزه بودن از هرگونه رجس، گناه و يا صفات رذيله،
مباهات اميرالمؤمنين بر همسرى با فاطمهى زهرا عليهاالسلام
«... أنا زوج البتول، سيّدة نساء العالمين، فاطمة التقية «الزكية» البرة المهدية، حبيبة حبيباللَّه و خير بناته و سلالته و ريحانة رسولاللَّه...، ... من شوهر بتول، سرور زنان عالم هستم. فاطمهاى كه اهل تقوا، پاكدامنى و نيكوكاريست، او كه از طرف خداوند هدايت شده است، دوست، دوست خداست، بهترين دختر و فرزند پيامبر خداست، ريحانهى پيامبر اكرم صلى اللَّه عليه و آله است...» (1) «... السلام عليك أيّتها الفاضلة «الزكية»...، درود بر تو اى زن با فضيلت! و اى زنى كه از هر آلودگى خود را پاك نمودهاى.» (24)
پی نوشت ها
19- بحارالانوار، ج 43، ص 19، ر 20 از مصباحالانوار.
20- فاطمة الزهراء من المهد إلى اللحد، ص 100 از الخطيب البغدادى في تاريخه ج 10.
21- بحارالانوار، ج 43، ص 153، ر 12 از امالى الشيخ.
22- فاطمه الزهراء بهجة قلب المصطفى، ص 158، از اخبار الدول، ص 87، ط بغداد، على ما فى احقاقالحق، ج 10، ص 24.
23- بحارالانوار، ج 35، ص 45، ر 1 از معانى الاخبار همچنين، ج 33، ص 283، ر 547 از بشارة المصطفى.
24- بحارالانوار، ج 100 ص 199، ر 20 از الاقبال، ص 100.
