مقتل امام حسين (علیه السلام) - 26
9 - ابن اعثم گويد:
وليد به يزيد نامه نوشت و از وضع مردم مدينه و پسر زبير و فرمان زندان به او خبر داد و افزود كه حسين بن على نه اطاعت مى كند نه بيعت . نامه او كه به يزيد رسيد، بشدت غضبناك شد (و هرگاه خيلى خشمگين مى شد، چشمانش مى گرديد و لوچ مى شد) و به وليد چنين نوشت :
از بنده خدا يزيد به وليد بن عتبه . اما بعد، چون اين نامه به دستت رسيد، با تاكيدى بيشتر، دوباره از مردم مدينه بيعت بگير. عبدالله بن زبير را واگذار، چون او از دستمان نمى رود و تا زنده است از چنگ ما نجات نمى يابد. همراه پاسخ نامه ، سر حسين بن على را بفرست . اگر چنين كردى ، اختيار سپاه را به تو خواهم سپرد و پيش من جايزه دارى . والسلام .
گويد: چون نامه به دست وليد رسيد و آن را خواند، آن را بزرگ و گفت : نه ! به خدا قسم خداوند مرا قاتل حسين بن على عليه السلام و كشنده پسر دختر پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلم نخواهد ديد، هر چند همه دنيا را به من بدهد. (129)
129- الفتوح ، ج 5، ص 18.
منبع : مقتل امام حسين (علیه السلام)
تالیف گروه حديث پژوهشكده باقرالعلوم - جواد محدثى
