مقتل امام حسين (علیه السلام) - 31
16 - نيز گويد:
آنگاه امام حسين عليه السلام مركب و كاغذى طلبيد و اين وصيتنامه را براى برادرش محمد حنفيه نگاشت :
بسم الله الرحمن الرحيم . اين ، وصيت حسين بن على به برادرش محمد حنفيه است : حسين گواهى مى دهد كه جز خداى يكتا و بى شريك ، معبودى نيست . محمد، بنده و فرستاده اوست ، حق را از سوى حق آورده است . بهشت و دوزخ حق است ، قيامت بى شك خواهد آمد و خداوند، خفتگان در گورها را بر مى انگيزد. من هرگز از روى هوس و طغيان و فساد انگيزى و ستم ، خروج نكردم ، بلكه براى طلب اصلاح در امت جدم خروج كردم . مى خواهم امر به معروف و نهى از منكر كنم و به سيره و روش جدم و پدرم على بن ابى طالب حركت كنم . هر كس با پذيرش حق ، مرا بپذيرد، خداوند به حق سزاوارتر است و هر كس بر من رد كند، صبر مى كنم تا خداوند ميان من و قوم من به حق داورى كند كه او بهترين داوران است . اين وصيت من به توست . برادرم ! توفيقم جز از خدا نيست . بر او توكل كردم و به سوى او باز مى گردم .
گويد: حسين عليه السلام نامه را پيچيد و به آن مهر زد و به برادرش محمد حنفيه سپرد. سپس از او خداحافظى كرد. (135)
135- الفتوح ، ج 5، ص 21.
منبع : مقتل امام حسين (علیه السلام)
تالیف گروه حديث پژوهشكده باقرالعلوم - جواد محدثى
