مقتل امام حسين (علیه السلام) – 70
72 - ابن اعثم گويد:
امام آمد تا در (قصر بنى مقاتل فرود آمد. آنجا خيمه اى ديد و نيزه اى بر زمين كوبيده و شمشير آويزان و اسبى كنار خيمه . پرسيد: اين خيمه از آن كيست ؟ گفتند:
از آن مردى به نام عبيدالله بن حر جعفى . امام ، حجاج بن مسروق را در پى او فرستاد. وى به خيمه عبيدالله بن حر رفت . پس از سلام ، پرسيد: چه خبر آورده اى ؟ حجاج بن مسروق گفت : اگر بپذيرى ، كرامت خدا را. پرسيد: چيست ؟ گفت : اى حسين عليه السلام است كه تو را به يارى خويش فرا مى خواند. اگر در ركاب او بجنگى پاداش مى يابى و اگر بميرى شهيدى . عبيدالله گفت : به خدا كه به همين دليل از كوفه بيرون آمدم كه مبادا حسين عليه السلام به كوفه آيد و من آنجا نباشم و نتوانم يارى اش كنم چرا كه در كوفه ياورى ندارد. همه دل به دنيا بسته اند مگر اندكى . برگرد و اين را به ح خبر بده .
حجاج نزد امام آمد و خبر داد. امام خودش به همراه جمعى از برادرانش نزد عبيدالله آمد.
چون به خيمه او وارد شد، عبيدالله از جا برخاست . حسين عليه السلام نشست . پس از حمد و ثناى الهى فرمود: اى پسر حر؟! چون در كشته شدن عموازده ام مسلم بن عقيل و پيروانش كمك كردند، بر گرد ابن زياد جمع شدند و مى خواهند كه با يزيد بيعت كنم . و تو اى پسر حر! بدان كه خداوند نسبت به گناهانت در دوران گذشته ، تو را مواخذه خواهد كرد، ولى من اينك تو را به توبه اى فرا مى خوانم كه گذشته پرگناهت را بشويد. مى خواهم كه ما اهل بيت را يارى كنى . اگر حق را به ما دادند، مى پذيريم و خدا را شكر مى كنيم و اگر ندادند و به ما ستم كردند، تو در باز ستاندن حق ، ما را يارى مى كنى .
عبيدالله بن حر گفت : به خدا اى پسر پيامبر! اگر در كوفه را يارانى بود، من نيز همراه آنان با دشمنت مى جنگيدم . ولى ديده ام كه پيروان تو از ترس بنى اميه و شمشيرشان در خانه هاى خود آرميده اند. تو را به خدا از من اين يارى را نخواه . من هر چه در توان داشته باشم در اختيار تو مى گذارم . اين اسب زين كرده ام . نيز پيشكش تو اسبى است تيزرو كه هيچ كس به آن نرسيده است . اين شمشيرم را نيز بگير كه بسى بران است . حسين عليه السلام فرمود: اى پسر ح ! ما در پى اسب و شمشير تو نيامديم . ما از خودت يارى خواستيم . اگر حاضر به جانبازيث نيستى ، ما را به مال تو نيازى نيست . من نيز هرگز گمراهان را بازوى خويش نخواهم گرفت . از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلم شنيده ام كه مى فرمود: هر كس مدد خواهى اهل بيت مرا بشنود ولى آنان را در راه حق يارى نكند، خداوند او را به صورت به آتش مى افكند.
منبع : مقتل امام حسين (علیه السلام)
تالیف گروه حديث پژوهشكده باقرالعلوم - جواد محدثى
