مقتل امام حسين (علیه السلام) - 93
104 - ابن عساكر با سند خود از ابو مخنف از ابو خالد كاهلى چنين نقل مى كند:
چون سپاه امام صبح كردند، امام حسين عليه السلام دست به دعا برداشت و چنين گفت : خداوندا! تو در هر گرفتارى تكيه گاه من و در هر سختى اميد منى ؛ در هر حادثه كه بر من پيش آيد، تو پناه و توان منى . چه بسيار اندوهى كه دل در آن ناتوان مى شود، چاره كم مى گردد دوست تنها مى گذارد و دشمن شماتت مى كند، كه اين غصه و دردها را نزد تو آورده و با تو در ميان گذاشته ام .
دل به تو بسته و از ديگران بريده ام و تو آن اندوه را زدوده اى . تو صاحب هر نعمت و نيكى و سر انجام هرپايانى . (243)
105 - ابن اثير گويد:
امام حسين عليه السلام سوار بر مركب خود شد و قرآن خواست . آن را در مقابل خود گذاشت ، يارانش پيش روى وى به جهاد پرداختند، دستان خود را به دعا بلند كرد و گفت : خداوندا! تو در هر گرفتارى تكيه گاه منى ... . (244)
243- تاريخ ابن عساكر(شرح حال امام حسين )، ص 213.
244- كامل ، ج 2، ص 561.
منبع : مقتل امام حسين (علیه السلام)
تالیف:گروه حديث پژوهشكده باقرالعلوم - جواد محدثى
