همدم تنهایی بابا

نجوای عاشقانه –متون ادبی در رثای دردانه امام حسین ،حضرت رقیه سلام الله علیها

سلام بر تو و عاشورای بزرگی که در چشم‏ های کوچک تو خلاصه شده است.
سلام بر تو که در خنکای لبخند حسین علیه‏ السلام رها بودی و پا به پای آبله، زخم‏هایش را به جستجو.
سلام بر کوچکی گام‏ هایت؛ به تو و خاطرات در آتش رها مانده‏ ات.
سلام بر تو که آتش، کوتاه‏تر از دامنت نیافت.
تو را خوب‏تر از شام غریبان، زینب می‏شناسد و تو بهتر از همه، شام غریبان را.

شام غریبان، تو را خوب می‏شناسد؛ تورا که آن‏قدر پدر پدر کردی و یا عَمَّتِیَ و یا أُخْتَ أَبِی! أیْنَ أَبِی گفتی تا در روشنای حضور حسین علیه‏ السلام غوطه ‏ور شدی.
سلام بر تو؛ به آن زمان که در هیاهوی غبار و سوار، اشک و مشک و ستیغ و تیغ، حسین علیه‏ السلام را در خلسه و خون و خاکستر رها دیدی.
از اندوه و داغ و دلتنگی، بوی تو به مشامم می‏رسد و هرگاه نام تو را می‏نویسم، هیچ واژه‏ ای را توان توصیف اندوهت نیست.
از کنار شط تا وادی نخله، از مرشاد تا به حلب و از دید نصرانی تا به عسقلان، تو بودی همدم تنهایی بابا.
سلام به تو ای سئوال بزرگ تاریخ! پس از گذشت قرن‏ها آیا آبله پاهایت خوب شده‏ است؟
محمد کامرانی اقدام