وظيفه ارشاد، امر به معروف و نهى از منكر محدود به طبقه خاصى نيست، هر چند مسئوليت برخى سنگين است، اما زن و مرد و پير و جوان به يك اندازه مسئول هستند و هر دسته و طبقه به فراخور دانسته هاى خود مى توانند تأثير چشمگيرى در اين راه داشته باشند. بانوان آشنا به احكام، موظفند همگِنان خود را كه با مسائل، احكام، آداب، اخلاق اسلامى و وظايف اجتماعى آشنايى ندارند، آموزش دهند. مردان نيز همين مسئوليت را دارند. از آن جا كه جوانان تأثيرگذارتر و تأثيرپذيرند به جاست كه آشنايان به مسائل اسلامى، دوستان و نزديكان جوان خود را كه با اين مقوله فاصله دارند، با مفاهيم والاى اسلامى آشنا كرده، با محبت و صميميت، از دوستان خود بخواهند تا در مجالس دينى شركت كنند، زيرا در همين مجالس، مبانى اسلام با روح جوانان درآميخته، آنان شيفته اسلام و مفاهيم والاى آن خواهند شد.
جا دارد پرسيده شود: چرا مى خواهيد تنها شما به بهشت برويد ؟ حقيقتاً چرا ؟ بكوشيم سخاوتمندانه، دانسته هاى رهايى بخش خود را به ديگران بدهيم تا آنان را نيز در شمار بهشتيان درآوريم، چه اين اگر كوتاهى كنيم افزون بر ستمى كه بر آنان روا داشته ايم، خود نيز گرفتار خشم خدا شده، طعمه آتش دوزخ خواهيم شد، هر چند بندگى خدا كرده باشيم . همان طور كه پيش از اين گفته شد، امر به معروف و نهى از منكر از فروع دين و با فراهم شدن شرايط، بر همگان واجب است. خوب است در اين امر كوشا باشيم و افراد را به مجالس و محافل قرآنى، دينى و حسينى جذب كنيم و مبادا از اين كه يك بار يا دو بار پاسخ منفى شنيديم، ميدان را ترك كنيم! كه امام باقر (عليه السلام) فرموده است:
الجنة محفوفة بالمكاره؛(12) راه رسيدن به بهشت سراسر ناهموارى است.
به خاطر بسپاريم كه در قيامت از ما خواهند پرسيد: « چرا او (گمراه نادان) را هدايت نكردى ؟ ». پس براى آن روزمان بينديشيم و پاسخى خداپسند بيابيم.
وجود جلسات قرآنى و دينى و مجالس وعظ و ارشاد، شكرانه دارد و بايد به پاس اين نعمت خداى را شكر گفت، اما نياز جامعه بيش از اين مقدار را مى طلبد. سعى كنيم اين گونه مجالس را با رونق بيشترى برگزار و همگان را به شركت در آن تشويق كنيم و مطالب منطبق با واقعيت در آن بيان و سيره معصومان (عليهم السلام) نقل شود باشد تا:
كسى كه هلاك شود، با دليلى روشن هلاك گردد، و كسى كه زنده شود با دليلى واضح زنده بماند.(13)
اميدوارم به بركت اهل بيت (عليهم السلام) همگى مان به آموزه الورع عن محارم الله پاى بند باشيم و خداى سبحان ما را در امر هدايت گرى و ارشاد ديگران موفق بدارد، ان شاء الله.
وصلى الله على محمد وآله الطاهرين
________________________________
پاورقی:
(12) كافى، ج 2، ص 89، باب صبر.
(13) انفال (8)، آيه 42.
