قرآن كريم، كتاب و اساسنامه زندگى فردى و اجتماعى همه مسلمانان در همه روزگاران است . اينك كه در ماه مبارك رمضان قرار داريم سزاوار است هر چه بيشتر بر ارتباط خود با قرآن كريم افزوده، آن را استحكام و استوارى بخشيم. نقطه شروع اين ارتباط قرائت قرآن است كه البته پاداش اخروى نيز دارد و روايات بسيارى در اين باره آمده است، اما چشمگيرتر آن است كه ثواب خواندن هر يك آيه در ماه مبارك رمضان با خواندن تمام قرآن در غير اين ماه برابرى مى كند.(2)
بر اساس اين روايت اگر كسى در هر حالى بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَـنِ الرَّحِيمِ را زير لب زمزمه كند، گويا قرآن را از آغاز تا پايان خوانده است و به ديگر معنا اگر انسان در ماه مبارك رمضان قرآن را ختم كند بر اساس اين كه قرآن 6666 آيه دارد، چنان است كه در ماه هاى ديگر 6666 بار قرآن را ختم كرده باشد. در حقيقت اين از اختصاصات ماه مبارك رمضان است و يازده ماه ديگر چنين امتيازى ندارند، لذا مى توان گفت كه قرآن و ماه مبارك رمضان ارتباطى گسترده و ناگسستنى دارند.
از اين مطلب مى توان دريافت كه احسان و نيكوكارى در ماه مبارك رمضان نيز پاداشى بسيار بيشتر دارند
مرحله دوم و مهم تر از آنچه گفته شد و ارزشمندتر از قرائت آيات قرآن، فهم و درك معانى قرآن كريم است و اين كه بدانيم قرآن چه مى گويد و چه مى خواهد ؟ وقتى انسان از راه مطالعه يا حضور در مجالس آموزش قرآن، معنى بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَـنِ الرَّحِيمِ را ياد بگيرد ثواب بالايى را به دست آورده است و البته اين پاداش به پاس شناختى است كه از بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَـنِ الرَّحِيمِ به دست آورده، بداند الله كيست ؟ رحمان و رحيم چيست ؟ و تفاوت ميان رحمان و رحيم كدام است ؟ و اين كه چرا سوره هاى قرآن با بسم الله شروع مى شوند ؟
زمانى كه انسان اين مطالب نورانى را فراگرفت و به اين مرحله از شناخت رسيد، در واقع اين مرحله از خواندن قرآن بالاتر و پرارزش تر است، پس به جاست هر كس به فراخور دانش خود تفسيرى تهيه كند و روزانه مقدارى از آن را مطالعه كند تا افزون بر برخوردارى از ثواب بسيار بالاى آن، به تدريج با معانى شگفت و نورانى قرآن كريم آشنا شود.
كسى كه در ماه مبارك رمضان با تأمل و تدبّر قرآن بخواند بى شك ثواب او بيشتر از كسى است كه به همان اندازه، اما بدون تأمل قرآن بخواند، چه اين كه با در نظر گرفتن حال و هواى معنوى اين ماه و اين كه « رمضان بهار قرآن است »،(3) تأمل و تفكر در آيات قرآن به تمام معنا ارزشمند و كارآمد است.
مرحله سوم كه والاتر و برتر از دو مرحله پيشين است آن كه انسان به قرآن عمل كند، نهى قرآن را بشناسد و از آنها بپرهيزد، فرمان آن را به كار بندد و... وانگهى نبايد غافل بود يكى از سؤال هاى مهمى كه در عالم برزخ و شب اول قبر از ما مى شود اين است: « كتاب تو چيست ؟ ». پرواضح است كسى مى تواند به اين سؤال پاسخ دهد كه به كتاب خود، يعنى قرآن عمل كرده باشد. اى بسا كسى قرآن را حفظ كرده باشد، ولى در پاسخ اين سؤال درمى ماند و نمى تواند چيزى بگويد، زيرا او فقط الفاظ قرآن را از بر كرده، هرگز به آموزه و مفاهيم آن عمل ننموده است. در مقابل، اگر در دنيا به معناى واقعى كلمه، به قرآن عمل كرده باشد در آن صورت خيلى سريع پاسخ خواهد داد:
قرآن كتاب من است.
