پيش تر اشاره شد كه يزيد با ورود اسيران اهل بيت عليهم السلام و سر مطهّر حضرت سيّدالشهداء عليه السلام و سرهاى ديگر شهيدان، مجلس عمومى و بزم شرابى راه انداخت و با چوب خيزران بر لب و دندان امام حسين عليه السلام مى زد. ناگاه ابوبرزه اسلمى انصارى برخاست و به يزيد گفت: آيا به لب و دندانى چوب مى زنى كه جايگاهش پرارزش و گرانقدر است؟! همانا خودم ديدم كه رسول خدا صلى اللّه عليه وآله آن جا را مى بوسيد. بدان اى يزيد كه روز قيامت، ابن زياد تو را شفاعت مى كند و شفيع حسين در روز جزاء، محمد صلى اللّه عليه وآله است.
در اين هنگام يزيد برخاست و مجلس را ترك كرد.1
1 . الكامل فى التاريخ: 4 / 85 .
