از اين جا معلوم مى شود كه شخصيت هايى در كوفه زندانى بودند. از جمله آنان عبيداللّه بن عمرو بن عزيز كندى است كه او را به قتل رساندند.
در شرح حال عبيداللّه بن عمرو مى نويسند:
فارساً شجاعاً كوفياً من الشيعة، وشهد مع أميرالمومنين علي عليه السلام مشاهده كلّها، وكان من الّذين بايعوا مسلماً ويأخذ البيعة من أهل الكوفة للحسين عليه السلام هو ومسلم بن عوسجة;1
او سواركارى شجاع و از شيعيان كوفه بود و در همه جنگ هاى اميرالمؤمنين عليه السلام ملازم ركاب آن حضرت بود. او از كسانى بود كه در كوفه، با مسلم بيعت نمود. وى براى سيّدالشهداء عليه السلام به همراه مسلم بن عوسجه از مردم بيعت مى گرفت.
پيش تر گذشت كه نعمان بن بشير والى كوفه طبق نقشه، پيروان حضرت مسلم عليه السلام را آزاد گذاشت و اين افراد به صورت علنى به فعاليت مشغول شدند تا اين كه بعد از نعمان و در زمان سرپرستى ابن زياد، حصين بن نمير رئيس پليس، عبيداللّه كندى را دست گير و به نزد ابن زياد برد. به او گفتند: تو رئيس قبيله «كُنده» و «ربيعه» هستى؟
گفت: آرى.
ابن زياد فرمان داد كه او را به قتل برسانند.2
1 . الاخبار الطوال: 238.
2 . تاريخ طبرى: 4 / 275، مقاتل الطالبيين: 70، الاخبار الطوال: 238.
