بخش سوم
تلاش هايى ناكارآمد براى بى اعتبار كردن حديث غدير
تلاش هاى ناكارآمد
در اين بخش، به گوشه اى از تلاش هاى عالمان اهل تسنّن در توجيه واقعه تاريخى غدير مى پردازيم.
بزرگان اهل سنّت راه هايى را براى توجيه اين واقعه به كار برده اند تا مفاد اين حديث شريف با اتفاقات پس از رحلت رسول خدا صلى اللّه عليه وآله منافات نداشته باشد; ولى آن ها با انكار يكى از قطعى ترين سنّت هاى رسول خدا صلى اللّه عليه وآله خود را از مصاديق اين آيه شريفه قرار داده اند و به دوران جاهلى باز گشته اند. آن سان كه خداوند متعال در قرآن كريم مى فرمايد:
(وَمَا مُحمَّدٌ إِلاَّ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَفَإِنْ مَاتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ وَمَن يَنْقَلِبْ عَلَى عَقِبَيْهِ فَلَن يَضُرَّ اللّه شَيْئاً);1
محمّد صلى اللّه عليه وآله فقط فرستاده خداست و پيش از او فرستادگان ديگرى نيز بودند آيا اگر او بميرد و يا كشته شود، شما به عقب باز مى گرديد (و اسلام را رها كرده به دوران جاهليت برمى گرديد)؟ و هر كس به جاهليت باز گردد هرگز به خدا ضرر نمى زند.
اينك به بخشى از تلاش هاى ناكارآمد آنان در برابر حديث غدير اشاره مى نماييم.
1 . سوره آل عمران: آيه 144.
