اينك به معناى «بقدرته» مى پردازيم.
عمده بحث اين است كه «باء» اين كلمه به چه معنايى آمده است؟ بايد در اين جهت دقّت شود؛ چرا كه معناى كلمه قدرت معلوم است. در اين جا چند احتمال وجود دارد.
1 . اين اجتبايى كه به معناى جمع بر طريق اصطفاء است، به قدرت خداوند متعال است. در اين صورت «باء» سببى مى شود يعنى: «بسبب قدرته تعالى جمعكم واصطفاكم».
معلوم مى شود كه اِعمال قدرت در اين قضيّه لازم بوده است.
اگر در آيه اى، ذكرى از قدرت الاهى آمده به خصوص با باء سببى كاشف مى شود از اين كه در آن جا، يك كار باعظمتى صورت گرفته است. براى مثال در سوره قيامت چنين آمده است:
(أَ لَيْسَ ذلِكَ بِقادِر عَلى أَنْ يُحْيِيَ الْمَوْتى)؛1
آيا چنين كسى قادر نيست كه مردگان را زنده كند؟
واضح است كه زنده كردن مردگان كار بزرگى است كه قدرت الاهى براى آن كار لازم است.
و هم چنين در آيه مباركه ديگرى مى فرمايد:
(بَلى قادِرينَ عَلى أَنْ نُسَوِّيَ بَنانَهُ)؛2
آرى ما قادريم كه حتّى خطوط سرانگشتان او را دوباره به صورت اوّل موزون و مرتّب كنيم.
و در آيه مباركه ديگرى آمده است:
(أَ وَلَيْسَ الَّذي خَلَقَ السَّماواتِ وَاْلأَرْضَ بِقادِر عَلى أَنْ يَخْلُقَ مِثْلَهُمْ بَلى وَهُوَ الْخَلاّقُ الْعَليمُ)؛3
آيا كسى كه آسمان ها و زمين را (با آن همه عظمت و عجايب) آفريده توانايى ندارد كه همانند آنان را بيافريند؟ آرى مى تواند و او آفريننده آگاه و داناست.
2 . اين كه خداوند ائمّه عليهم السلام را به جهت مظهر بودن قدرت خود اختيار كرده، و بنابراين «باء» به معناى «لام» مى شود، اگر در لغت عرب استعمال شده باشد.
اما اگر در منابع اوّليه روايت زيارت جامعه به جاى «بقدرته»، «لقدرته» ـ هر چند به عنوان نسخه بدل ـ آمده باشد مطلب تمام خواهد بود.
به هر حال، مى توان اين جمله را به عبارت: «اجتباكم لتكونوا مظاهر قدرته» تفسير نمود هر چند مجاز باشد.
آرى، خداوند متعال كار با عظمتى انجام داده و افراد باعظمتى را خلق كرده، تا نشانه قدرت او باشند.
و نيز، خدا ائمّه را براى اين جهت ساخته تا در اين عالم داراى قدرت تصرّف در كون بوده باشند كه همان ولايت تكوينى است.
و نيز آنان علاوه بر قدرت جسمانى قدرت ربّانى داشتند. در قضيّه قلع باب خيبر از امير مؤمنان على عليه السلام سؤال شد. حضرت فرمودند:
واللّه ما قلعت باب خيبر ورميت به خلف ظهري أربعين ذراعاً بقوّة جسدية، ولا حركة غذائية، لكنّي أيّدت بقوّة ملكوتية...؛4
من اين باب را به قدرت جسمانى فتح نكردم؛ بلكه به قدرت ربّانى بود... .
1 . سوره قيامت (75): آيه 40.
2 . همان: آيه 4.
3 . سوره يس (36): آيه 81 .
4 . الأمالى، شيخ صدوق: 604 ـ 605، حديث 840 ، روضة الواعظين: 127، بحار الأنوار: 21 / 26، حديث 25.
