گواهى مى دهم كه شما مقرّبان درگاه الاهى هستيد.
ائمّه عليهم السلام مقرّبان درگاه الاهى هستند. همه انبيا، اوليا و عباد صالحين قرب معنوى دارند و براى مقرّبان درگاه الاهى عنايات خاصّه وجود دارد كه فرموده:
(عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ)؛1
چشمه اى كه مقرّبان از آن مى نوشند.
اما از آيات و روايات استفاده مى شود كه مراتب آنان متفاوت است و لذا در قرآن مجيد آمده است:
(وَلَقَدْ فَضَّلْنا بَعْضَ النَّبِيِّينَ عَلى بَعْض...)؛2
و به تحقيق ما برخى از پيامبران را بر بعضى ديگر برترى داديم... .
مثلاً، درباره حضرت عيسى عليه السلام فرموده:
(وَجيهًا فِي الدُّنْيا وَاْلآخِرَةِ وَمِنَ الْمُقَرَّبينَ)؛3
در حالى كه در دنيا و جهان آخرت آبرومند خواهد بود و از مقرّبان است.
و مثلاً ملائكه همگى در عالم ملكوت هستند، امّا در يك مرتبه نيستند، لذا آمده: (وَلاَ الْمَلائِكَةُ الْمُقَرَّبُونَ).4
حال، اين تعبير قرآن را ملاحظه كنيد كه مى فرمايد:
(وَالسّابِقُونَ السّابِقُونَ * أُولئِكَ الْمُقَرَّبُونَ)؛5
پيشگامان، پيشگامان هستند. آنان مقرّبند.
چگونه در اين آيه ضمن اشاره به اختلاف مراتب مقرّبين مقام كمال قرب را به «السابقون» اختصاص داده است؟ و «المقرّبون» در زيارت جامعه اشاره به اين آيه مباركه است.
ائمّه عليهم السلام «السّابقون» هستند؛
در اصل خلقت، كه در احاديث آفرينش آن ها از نور وارد شده، و در شرح «خلقكم اللّه أنواراً» نيز خواهد آمد.
در معرفت، كه فرمودند:
بنا عرف اللّه.6
در ميثاق، چنان كه در «ووكّدتم ميثاقه» خواهد آمد.
در عبادت، كه فرمودند:
بنا عبداللّه.7
در حديث ديگرى فرمودند:
سبّحنا فسبّحت الملائكة بتسبيحنا.8
امّا در اين عالم، «سابق إلى الإسلام» اميرالمؤمنين عليه السلام هستند كه در روايات فريقين به تواتر رسيده است.
1 . سوره مطففين (83): آيه 21.
2 . سوره اسراء (17): آيه 55.
3 . سوره آل عمران (3): آيه 45.
4 . سوره نساء (4): آيه 172.
5 . سوره واقعه (56): آيه 10 و 11.
6 . ر.ك: بحار الأنوار: 26 / 260.
7 . همان.
8 . ر.ك: نفحات الازهار في خلاصة عبقات الأنوار: 5 / 151.
