گواهى مى دهم كه شما گراميان هستيد.
ائمّه عليهم السلام مكرّمون هستند. درباره واژه «كرم» پيش تر با استناد به آيه اى از قرآن به طور مفصّل بحث شد. آن جا كه مى فرمايد:
(بَلْ عِبادٌ مُكْرَمُونَ * لا يَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَهُمْ بِأَمْرِهِ يَعْمَلُونَ)؛1
فرشتگان بندگان شايسته خدا هستند. هرگز در سخن از او پيشى نمى گيرند و به فرمان او عمل مى كنند.
كَرَم در آن جا به چه معناست؟ و ائمّه مكرّمون هستند يعنى چه؟
بين اين دو تعبير ـ مكَرَمون و مكرَّمون ـ فرق است، هر چند در اصل معنا كه «تكريم» مى باشد با هم شريك اند، اين تشديد طبق قانون «كثرةُ المباني تدلّ على كثرة المعاني» بايد دلالت زايد و معناى اضافه اى داشته باشد. ائمّه عليهم السلام نزد خداوند كرامت خاصّه اى دارند و بر ديگران مقدّم هستند.
اين واژه از آيه اى اخذ شده كه مى فرمايد:
(وَلَقَدْ كَرَّمْنا بَني آدَمَ)؛2
ما فرزندان آدم را گرامى داشتيم.
اصولاً انسان از بسيارى از مخلوقات افضل است، ولى لبّ تكريم بنى آدم وجود محمّد و آل محمّد عليهم السلام است كه در جميع جهات بر ديگران مقدّم هستند؛ زيرا انبياى سابقين نيز مكرّمون هستند و هم چنين ملائكه، مكرّمون هستند، امّا در جاى خود ثابت شده و در گذشته نيز اشاره كرده ايم كه ائمّه از همه انبيا ـ به جز پيامبر اكرم صلى اللّه عليه وآله ـ افضل هستند؛ حتّى انبياى اولوالعزم، گرچه قبول آن بر بعضى سخت است و شايد در آينده اين موضوع را توضيح بيشترى بدهيم.
در شرح «وعباده المكرمين الّذين لا يسبقونه بالقول وهم بأمره يعملون» كه متّخذ از آيه مباركه3 بود به جهاتى از تكريمات معنويه الاهيه نسبت به ائمّه عليهم السلام از قبيل عصمت، علم و شفاعت اشاره شد،4 ولكن تكريمات معنويّه به آن امور اختصاص نداشته، آن حضرات مظاهر همه اسماء حسنى و صفات علياى حق تعالى هستند.
پس وقتى مى گوييم: رسول اللّه و اهل بيت طاهرين عليهم السلام از همه جهات بر همه مخلوقات مقدّم هستند، مقصود امتياز آنان است در اصل خلقت، صفات و كمالات؛ چه باطنيه و چه ظاهريّه. اين است كه در آينده نيز خواهيم خواند كه «فَبَلَغ اللّه بكم أشرف محلّ المكرّمين».
1 . سوره انبياء (21): آيه هاى 26 و 27.
2 . سوره اسراء (17): آيه 70.
3 . سوره انبياء (21): آيه 26 و 27.
4 . ر.ك: جلد يكم، صفحه 388 از همين كتاب.
