هم چنان كه گذشت ابوحيّان در مقام بيان مراد از كلمه «انفسنا»، ابتدا به ذكر روايت مسلم از سعد پرداخت. بر طبق اين روايت مراد آيه، اميرمومنان على عليه السلام است. شايد بتوان گفت كه اين امر بر رضايت او بر مفاد اين روايت دلالت دارد.
البته در نسخه هاى موجود در نقل وى از مسلم كلمه «على» وجود ندارد; در حالى كه در كتاب مسلم، همين حديث با نام «على» عليه السلام ذكر شده است!!
كاش وى، نظريات ديگران را ذكر نمى كرد. اين سخنان، چيزى جزء القاءات شيطانى و وسوسه هاى نفسانى نبوده و نبايد در تفسير آيات قرآن از آن ها استمداد جست.
چنين به نظرمى رسد كه به اين ديدگاه ها اعتماد كرده است!! به همين وسيله و به منظور باطل كردن استدلال شيخ حمصى مبنى بر دلالت آيه بر برترى حضرت على عليه السلام بر ساير پيامبران الهى; سعى نموده اجماع و اتّفاق نظر دلالت لفظ «أَنفُسَنا» بر وجود على عليه السلام را انكار كند.
