اكنون عباراتى را از بزرگان اهل سنّت ذكر خواهيم كرد كه نشان مى دهد همراهى على، فاطمه و دو پسرشان عليهم السلام در روز مباهله با پيامبر صلى الله عليه وآله قطعى است.
حاكم نيشابورى مى گويد: در تفاسير به صورت متواتر از عبدالله بن عبّاس و ديگران اين گونه نقل شده است:
رسول خدا صلى الله عليه وآله در روز مباهله، دستان على، حسن و حسين عليهم السلام را گرفت و از فاطمه خواست پشت سر آنان حركت كند. آن بزرگوار در آن روز فرمود:
هؤلاء أبناؤنا وأنفسنا ونساؤنا، فهلمّوا أنفسكم وأبناءكم ونساءكم ثمّ بنتهل فنجعل لعنة الله على الكاذبين;
اينان، مصداق فرزندان، زنان و نفوس ما هستند. شما نيز نفوس، فرزندان و زنان خود را به مباهله بياوريد تا لعنت خدا را متوجه دروغگويان سازيم.1
جصّاص در اين زمينه مى گويد:
سيره نويسان و راويان احاديث و آثار، درباره اين كه پيامبر صلى الله عليه وآله براى مباهله با مسيحيانى كه او را به مباهله خوانده بودند، حسن، حسين، على و فاطمه عليهم السلام را با خود همراه ساخته با يكديگر اختلاف ندارند.2
ابن عربى مالكى در اين باره مى گويد:
مفسّران روايت كرده اند كه پيامبر صلى الله عليه وآله با مسيحيان نجران مناظره كرد و آن گاه كه با دليل و برهان بر آن ها غلبه كرد، آن ها از پذيرش اسلام و تبعيت از آن بزرگوار، سرباز زدند.
از همين رو خداوند اين آيه را نازل فرمود. در پى نزول آيه، پيامبر خدا صلى الله عليه وآله على، فاطمه، حسن و حسين عليهم السلام را فراخواند و مسيحيان را به مباهله دعوت كرد.3
ابن طلحه شافعى در اين مورد مى گويد:
راويان ثقه و مورد اعتماد و دقيق نقل كرده اند كه آيه مباهله، درباره على، فاطمه، حسن و حسين عليهم السلام نازل شده است.4
قاضى ايجى و شريف جرجانى نيز بر اين موضوع اعتراف كرده اند كه اخبار صحيح و معتبر در نزد علماى حديث شناسى دلالت دارند بر اين كه پيامبر صلى الله عليه وآله، تنها على، فاطمه و دو پسر آن ها عليهم السلام را براى مباهله فراخواندند.
البته ما در بخش مربوط به دلالت آيه مباهله، عبارات اين دو عالم سنّى را به طور كامل ذكر خواهيم كرد.
1 . معرفة علوم الحديث: 50.
2 . احكام القرآن: 2 / 16.
3 . احكام القرآن: 1 / 115، چاپ السعادة، مصر، اما در نسخه اى كه نگارنده در اختيار دارد: 1 / 360 نام حضرت على عليه السلام نيامده است.
4 . مطالب السؤول: 7.
