ابن كثير نيز به نقل اين روايت چنين پرداخته است:
ابوبكر بن مردويه از سليمان بن احمد، از احمد بن داوود، از بشربن مهران، از محمد بن دينار، از داوود بن ابوهند، از شعبى نقل مى كند كه جابر مى گويد:
... رسول خدا صلى الله عليه وآله صبح هنگام دست على، فاطمه، حسن و حسين عليهم السلام را گرفت و... .
جابر مى گويد: آيه درباره آنان نازل شده است... .
حاكم نيشابورى نيز در المستدرك على الصحيحين به همين شكل روايت كرده و گفته است:
هر چند اين روايت را بخارى و مسلم به اين شكل در صحيح خود نياورده اند، اما طبق شروط و مبانى مسلم، حديث فوق نيز صحيح است.
ابن كثير در ادامه مى گويد: ابوداوود طيالسى اين حديث را از شعبه، از مغيره، از شعبى به شكل مرسل روايت كرده است.1 البته اين سند صحيح تر است.
از ابن عباس و براء نيز مانند اين روايت، نقل شده است.2
شايان يادآورى است كه ابن كثير در كتاب تاريخ خود نخست روايت ناقص بخارى را ذكر كرده و در ادامه ماجرا را به نقل از بيهقى از حاكم نيشابورى آورده است كه او نيز با سندى اين روايت را از سلمة بن عبديشوع، از پدر، از جدش نقل كرده است. البته در اين روايت ـ چنان كه خواهد آمد ـ نامى از على عليه السلام به ميان نيامده است.
1 . بنا به اصطلاح اهل سنّت، حديثى مرسل است كه راوى ميان تابعى و يا صحابى تا رسول خدا صلى الله عليه وآله ذكر نشده باشد، چنان كه در اين سند واسطه بين شعبى و پيامبر خدا صلى الله عليه وآله ذكر نشده است.
2 . تفسير ابن كثير: 1 / 319.
