طبرى اين ماجرا را چنين آورده است:
ابن حميد، از عيسى بن فرقد، از ابى جارود نقل مى كند كه زيد بن على مى گويد: در آيه (تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَأَبْناءَكُمْ...)مباهله كنندگان، پيامبر صلى الله عليه وآله، على، فاطمه، حسن و حسين عليهم السلام بودند.
محمد بن حسين، از احمد بن مفضل، از اسباط، از سدى روايت مى كند كه با نزول آيه (فَمَنْ حَاجَّكَ فيهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ...) پيامبر صلى الله عليه وآله دست حسن، حسين و فاطمه عليهم السلام را گرفت و به على عليه السلام گفت: در پى ما بيا.
على عليه السلام با آن ها همراه شد، ولى مسيحى ها به مباهله اقدام نكردند و گفتند: ما مى ترسيم... .
حسن بن يحيى، از عبدالرزاق، از معمر، از قتاده چنين روايت مى كند:
به ما خبر رسيد كه با نزول آيه (فَمَنْ حَاجَّكَ فيهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ)، پيامبر خدا صلى الله عليه وآله شبانه به سمت مسيحيان نجران حركت كرد و چون آن حضرت را مشاهده كردند ترسيدند و بازگشتند.
در روايت ديگر معمر از قتاده اين گونه نقل مى كند:
پيامبر صلى الله عليه وآله هنگام حركت به سمت مسيحيان نجران دست حسن و حسين عليهما السلام را گرفتند و به فاطمه عليها السلام گفت: در پى ما بيا.
چون دشمنان خدا اين صحنه را ديدند، بازگشتند.
در نقل ديگر يونس، از ابن وهب، از ابن زيد چنين نقل مى كند:
به رسول خدا صلى الله عليه وآله گفتند: اگر مباهله مى كرديد با گفتن (أَبْناءَنا وَأَبْناءَكُمْ) چه كسانى را با خود مى برديد؟
فرمود: حسن و حسين را.
روايت ديگر از محمد بن سنان، از ابوبكر حنفى، از منذر بن ثعلبه، از عَلباء بن احمر يشكرى چنين نقل شده:
وقتى آيه (فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَأَبْناءَكُمْ وَنِساءَنا وَنِساءَكُمْ)نازل شد، رسول خدا صلى الله عليه وآله فردى را در پى على، فاطمه و دو پسرشان حسن و حسين عليهم السلام فرستاد تا ايشان را خبر كند...1
1 . تفسير طبرى: 3 / 212 و 213.
