شيخ طوسى رحمه الله نيز به اين آيه استدلال كرده است. وى مى گويد:
يكى از مواردى كه بر فضيلت على عليه السلام اشاره دارد همين سخن خداوند متعال است كه مى فرمايد:
(فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَأَبْناءَكُمْ وَنِساءَنا وَنِساءَكُمْ وَأَنْفُسَنا وَأَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ...).1
بر اساس اين آيه و اتّفاق نظر حديث شناسان و مفسّران، پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله، امير مؤمنان على، فاطمه، حسن، حسين عليهم السلام را براى مباهله دعوت كرد و آن بزرگوار مى بايست تنها كسانى را فرامى خواند كه در اوج فضيلت و منزلت باشند تا بتوانند حجّت را تمام بسازند.
ما مى دانيم كه از سخن خداوند متعال: (وَأَنْفُسَنا وَأَنْفُسَكُمْ)چنين برداشت نمى شود كه دعوت شده به مباهله نفس خود پيامبر صلى الله عليه وآله باشد; چرا كه دعوت كننده، خود ايشان هستند و همان طور كه شخص نمى تواند به خود امر و نهى كند، نمى تواند نفس خود را به چيزى فراخواند. شخص تنها مى تواند اين عمل را در مورد ديگران انجام دهد.
حال اگر منظور خداوند متعال از: (وَأَنْفُسَنا وَأَنْفُسَكُمْ)شخصى غير از رسول خدا صلى الله عليه وآله باشد، اين شخص مى بايست امير مؤمنان عليه السلام باشد; زيرا كسى ادّعا نكرده كه افرادى غير از امير مؤمنان على، همسر و دو پسرشان عليهم السلام در مباهله شركت داشته اند... .2
وى در مورد تفسير اين آيه مى گويد:
علماى شيعه، بر اساس دو جهت در آيه امير مؤمنان على عليه السلام را بر ديگر صحابه برتر مى دانند:
1 . واقعيت آن است كه موضوع مباهله حق را از باطل جدا مى كند. پس تنها كسى بايد در آن شركت كند كه نيك سيرت، مؤمن ـ به معناى كامل ـ و برترين بندگان خدا باشد.
2 . پيامبر صلى الله عليه وآله بر اساس سخن خداوند متعال: (وَأَنْفُسَنا وَأَنْفُسَكُمْ) او را مثل خود دانسته است.3
1 . سوره آل عمران: آيه 61.
2 . تلخيص الشافى: 3 / 6 ـ 7.
3 . التبيان فى تفسير القرآن: 2 / 485.
