سفير سوم ، شيخ جليل ابوالقاسم حسين بن روح نوبختى است . او در ابتداى امر وكيل ابى جعفر محمد بن عثمان عمرى بود كه بر املاك او نظارت داشت ، تا آن كه وصيت با نص به او منتهى شد و هيچ كس در اين امر شك نداشت . (745)
برخى از شيعيان مالى را براى ابوجعفر عمرى به مقدار چهار صد دينار فرستادند تا به امام زمان عليه السلام برساند ابو جعفر دستور داد تا آن را به حسين بن روح بدهند. او هنگامى كه ترديد و شك آن شخص را به جهت ثابت نشدن سفارتش ديد بار ديگر تاكيد كرد كه اين مبلغ را به حسين بن روح برساند زيرا اين دستور امام زمان عليه السلام است .
بعد از آنكه وضع مزاجى ابو جعفر عمرى بحرانى شد جماعتى از بزرگان شيعه از آن جمله ابو على بن همام ، ابو عبدالله بن محمد كاتب ، ابو عبدالله باقطانى ، ابو سهل اسماعيل بن على نوبختى ، ابو عبدالله بن وجناء و ديگر بزرگان بر او وارد شدند و عرض كردند: كه اگر بر شما اتفاقى افتاد چه كسى جانشين شما خواهد بود؟ ابو جعفر عمرى فرمود: اين ابوالقاسم حسين بن روح قائم مقام من و سفير بين شما و صاحب امر عليه السلام است . او وكيل و ثقه و امين است پس در امورتان به او مراجعه نموده و در امور مهم بر او اعتماد نماييد ، زيرا من به اين مطلب امر شده ام تا بر شما ابلاغ نمايم . (746)
ابوجعفر بن احمد متيل مى گويد: هنگام وفات محمد بن عثمان عمرى من بالاى سر او نشسته بودم و از او سؤ ال مى كردم و حسين بن روح نيز بر پايين پاى او قرار داشت . محمد بن عثمان روى به من نموده و فرمود: من امر شدم تا بر ابى القاسم بن روح وصيت كنم . من با شنيدن اين خبر از جاى خود بلند شده ، حسين بن على روح را به جاى خود بر بالاى سر محمد بن عثمان قرار دادم . (747)
جهت اين تاكيدات از ناحيه محمد بن عثمان بر وصايت حسين بن روح اين بود كه او چندان جايگاه ويژه اى در بين شيعيان به جهت ارتباط با امامان عليه السلام نداشته است ، اگر چه اگر از نزديكان خاص محمد بن عثمان بوده است . و سر سفارت دادن به او به جهت اخلاص و فداكارى او بوده است . وى بعد از وفات ابو جعفر عمرى به مدت 21 سال سفارت را بر عهده داشت . اولين نامه اى را كه از حضرت دريافت كرد مشتمل بر درود فراوان از جانب آن حضرت بر او بود. (748)
از آن زمان به وظيفه خود مشغول شد. و روش او التزام به تقيه شديد و مضاعف بود ، به حيثى كه اظهار اعتقاد به مذهب اهل سنت مى نمود تا از اين طريق بتواند به وظايف خود عمل كند. او در ايام سفارتش شديدا با انحرافات و ادعاهاى انحرافى سفارت مبارزه مى نمود تا آنكه در سال 326 هجرى رحلت نمود.
745- الغيبة ، طوسى ، ص 372.
746- الغيبة ، طوسى ، ص 371.
747- الغيبة ، طوسى ، ص 370.
748- الغيبة ، طوسى ، ص 372.
منبع :کتاب موعود شناسی و پاسخ به شبهات
نویسنده :علی اصغر رضوانی
انتشارات مسجد مقدس جمکران
