روزى ابوهريره (آن منافق دنياپرست كه جعل حديث مى كرد تا رضايت خلفاء و معاويه را جلب كند)، خدمت حضرت اميرالمؤ منين على عليه السلام رسيد، و با الفاظى اهانت آميز به امام على عليه السلام جسارت كرد،
امّا حضرت اميرالمؤ منين على عليه السلام سكوت كرد و پاسخى نداد.
امّا روزِ ديگر دوباره خدمت امام على عليه السلام رسيد و تقاضاى كمك كرد.
حضرت اميرالمؤ منين على عليه السلام نيازهاى او را داد.
يكى از ياران امام على عليه السلام اعتراض كرد، و گفت :
يا اميرالمؤ منين عليه السلام اين مرد منافق است و ديروز به شما اهانت كرد، چرا به او اموالى مى بخشى ؟
حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام فرمود:
اِنّى لاسَتَحيى اءن يَغلِبَ جَهلُهُ عِلمى ، وَ ذَنبُهُ عَفوى ، وَ مَساءلَتُهُ جُودى
(من از خدا شرم مى كنم كه نادانى او بر علم عفو من ، و درخواست او بر كرم من غلبه كند.)(99)
________________________________________
99- كوكب درّى ج 1 ص 139
