« و قولوا للناس حسنا كما امركم الله عزوجل. » همانگونه كه خداوند به مشا فرمان داده است، با مردم به نيكويى سخن بگوييد.
آيه شريفه اى را كه اين فرمان در آن آمده است ذكر مى كنيم: و اذ اخذنا ميثاق بنى اسرائيل لاتعبدون الا الله و بالوالدين احسانا و ذى القربى و اليتامى و المساكين و قولوا للناس حسنا و اقيموا الصلاه و اتوا الزكاه ثم توليتم الا قليلا و انتم معرضون [ بقره/ 83. ] هنگامى كه از بنى اسرائيل پيمان گرفتيم كه جز الله را نپرستيد، به پدر و مادر و خويشاوندان و يتيمان و درماندگان نيكى كنيد، با مردم به نيكويى سخن بگوييد، نماز به پا داريد و زكات بپردازيد- پس از اين پيمان- جز تعداد انگشت شمارى از شما، پشت به پيمان ك رديد در حالى كه از آن روى برتافتند.
امام باقر عليه السلام فرمود: با مردم زيباتر و نيكوتر از آنچه كه دوست داريد به شما بگويند، سخن
بگوييد، زيرا خداوند از كسى كه در سخنانش ديگران را مرتب نفرين مى كند و ناسزا مى گويد و طعنه بر مومنان مى زند و زشت كردار و زشت گفتار است و به اصرار از ديگران چيزى طلب مى كند، بدش مى آيد و از چنين كسى نفرت دارد. و در مقابل فرد با حيا و بردبار و پاكدامن و پاك انديش را دوست مى دارد. [ قولوا للناس احسن ما تحبون ان يقال لكم. فان الله يبغض اللعان السباب الطعان على المومنين، الفاحش المتفحش السائل الملحف، و يحب الحيى الحليم العفيف المتعفف. "تفسير برهان 121:1". ]
و امام صادق عليه السلام هم فرمود: با همه مردم چه مومن و چه مخالف، به نيكويى سخن بگوييد. اگر مخاطب شما مومن باشد از خوش گويى و خوش خويى شما چهره اش باز مى شود و. خوشحال مى گردد و اما اگر مخاطب شما از مخالفان شما باشد، با مداراى در سخن، او را به سوى ايمان جذب مى كنيد و اگر اين هم نشد، كمترين حاصل نيكو سخن گفتن با مخالفان آن است كه به اين وسيله شر و بدى آنان را از خود و برادر مومن برطرف مى سازيد.
[ 'قولوا للناس حسنا' اى للناس كلهم، مومنهم و مخالفهم، اما المومنون فيبسط لهم وجهه، و اما المخاطفون فيلكمهم بالمداراه لاجتذابهم الى الايمان. فان ايسر من ذلك يكف شرورهم عن نفسه و عن اخوانه المومنين. "بحارالانوار ج 71 ص 341". ]
