« الصلاه الصلاه الصلاه! لاتخافوا فى الله لومه لائم يكفيكم الله من آذاكم و من بغى عليكم. » نماز، نماز، نماز! شما را باز هم درباره ى نماز سفارش مى كنم. براى كسب خشنودى خدا- و به پاداشتن نماز- از سرزنش هيچ سرزنش كننده اى نهراسيد. خداوند شما را در برابر آنان كه به آزار شما پرداخته، عليه شما سركشى مى كنند، كفايت و حمايت خواهد كرد.
نماز و عبادت خداوند- كه بيشتر درباره آن سخن گفتيم- بهترين وسيله براى مقابله با سختيها و ناملايمات است و حتى تيرى است در چشم دشمنان دستور خداوند است كه: استعينوا بالصبر و الصلاه [ بقره/ 45 و 153. ] به وسيله نماز و روزه، از خداوند يارى بجوييد.
در ذيل اين آيه شريفه روايتى از امام صادق عليه السلام نقل شده است كه فرمود: حضرت على عليه السلام چنان بود كه چون موضوعى او را ناراحت مى كرد به نماز مى ايستاد. و سپس حضرت امام صادق عليه السلام اين آيه را خواند... [ كان على عليه السلام اذا اهاله شى ء فزع، قام الى الصلاه. ثم تلا هذه الايه... "تفسير برهان 94:1". ]
كافران و دشمنان مى كوشيدند تا مسلمانان را به خاطر نماز و ديندارى سرزنش كنند، اما براى مقابله با سرزنش و استهزاى آنان خداوند به پيامبر دستور مى داد كه نماز بخواند و حمد و تسبيح خدا را بجاى آورد: انا كفيناك المستهزئين الذين يجعلون مع الله الها آخر فسوف يعلمون و لقد نعلم انك يضيق صدرك بما يقولون فسبح بحمد ربك و كن من الساجدين و اعبد ربك حتى ياتيك اليقين [ حجر/ 99 /95. ] ما تو را در برابر مسخره كنندگان حمايت و كفايت مى كنيم. همانها كه همراه با خدا، خداى ديگرى قائلند. به زودى خواهند دانست و ما مى دانيم كه سينه تو از آنچه آنها مى گويند تنگ مى شود. با حمد پروردگار او را تسبيح كن و از سجده كنندگان باش. و پروردگارت را تا هنگام مرگ عبادت كن.
در اين آيات شريفه به روشنى، پيامبر ماموريت مى يابد تا براى مقابله با تمسخر كافران به عبادت بپردازد و نماز بخواند. در اين مورد هم از ابن عباس نقل است كه گفت: وقتى پيامبر از موضوعى محزون مى گشت به نماز مى ايستاد. [ و كان رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم اذا حزنه امر، فرغ الى الصلاه. "فرغ الى شى ء: قصده" "تفسير مجمع البيان ج 6 ص 534". ]
