ترجمه خطبه 143 نهج البلاغه-سخنرانى در مراسم نماز باران

فهرست مطالب
1 -نظام آفرينش براى انسان
3- نيايش طلب باران
2- فلسفه آزمايش ‏ها
(اين سخنرانى را در مراسم نماز باران در شهر كوفه ايراد فرمود)
1 -نظام آفرينش براى انسان
آگاه باشيد، زمينى كه شما را بر پشت خود مى‏ برد، و آسمانى كه بر شما سايه مى ‏گستراند، فرمانبردار پروردگارند، و بركت آن دو به شما نه از روى دلسوزى يا براى نزديك شدن به شما، و نه به اميد خيرى است كه از شما دارند، بلكه آن دو، مأمور رساندن منافع شما بوده، اوامر خدا را اطاعت كردند، به آنها دستور داده شد كه براى مصالح شما قيام كنند و چنين كردند.
2- فلسفه آزمايش ‏ها
خداوند بندگان خود را كه گناه كارند، با كمبود ميوه‏ ها، و جلوگيرى از نزول بركات، و بستن در گنج‏هاى خيرات، آزمايش مى‏ كند، براى آن كه توبه كننده ‏اى باز گردد، و گناهكار، دل از معصيت بكند، و پند گيرنده، پند گيرد، و باز دارنده، راه نافرمانى را بر بندگان خدا ببندد، و همانا خدا استغفار و آمرزش خواستن را وسيله دائمى فرو ريختن روزى، و موجب رحمت آفريدگان قرار داد و فرمود: «از پروردگار خود آمرزش بخواهيد، كه آمرزنده است، بركات خود را از آسمان بر شما فرو مى‏ بارد، و با بخشش اموال فراوان و فرزندان، شما را يارى مى ‏دهد، و باغستان‏ها و نهرهاى پر آب در اختيار شما مى ‏گذارد». پس رحمت خدا بر آن كس كه به استقبال توبه رود، و از گناهان خود پوزش طلبد، و پيش از آن كه مرگ او فرارسد، اصلاح گردد.
3- نيايش طلب باران
بار خداوندا ما از خانه ‏ها، و زير چادرها پس از شنيدن ناله حيوانات تشنه، و گريه دلخراش كودكان گرسنه، به سوى تو بيرون آمديم، و رحمت تو را مشتاق، و فضل و نعمت تو را اميدواريم، و از عذاب و انتقام تو ترسناكيم. بار خداوندا بارانت را بر ما ببار، و ما را مأيوس بر مگردان و با خشكسالى و قحطى ما را نابود مفرما، و با اعمال زشتى كه بى‏ خردان ما انجام داده‏ اند ما را به عذاب خويش مبتلا مگردان، اى مهربانترين مهربان‏ها بار خداوندا به سوى تو آمديم از چيزهايى شكايت كنيم كه بر تو پنهان نيست و اين هنگامى است كه سختى ‏هاى طاقت فرسا ما را بيچاره كرده و خشكسالى و قحطى ما را به ستوه آورده، و پيش آمدهاى سخت ما را ناتوان ساخته، و فتنه‏ هاى دشوار كارد به استخوان ما رسانده است. بار خداوندا از تو مى‏ خواهيم ما را نوميد بر مگردانى،
و با اندوه و نگرانى به خانه‏ هايمان باز نفرستى، و گناهانمان را به رخمان نكشى، و اعمال زشت ما را مقياس كيفر ما قرار ندهى. خداوندا باران رحمت خود را بر ما ببار، و بركت خويش را بر ما بگستران، و روزى و رحمتت را به ما برسان، و ما را از بارانى سيراب فرما كه سودمند و سيراب كننده و روياننده گياهان باشد، و آنچه خشك شده دوباره بروياند، و آنچه مرده است زنده گرداند، بارانى كه بسيار پر منفعت، روياننده گياهان فراوان، كه تپّه‏ ها و كوه ها را سيراب، و در درّه‏ ها و رودخانه‏ ها، چونان سيل جارى شود، درختان را پر برگ نمايد و نرخ گرانى را پايين آورد، همانا تو بر هر چيز كه خواهى توانايى.

توسط RSS یا ایمیل مطالب جدید را دریافت کنید. ایمیل:

 

اضافه کردن نظر


کد امنیتی
تازه کردن