بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم
وَ قَالَ [عليه السلام]
و درود خدا بر او، فرمود:
النَّاسُ فِى الدُّنْيَا عَامِلَانِ
مردم در دنيا دو دسته عمل کننده هستند:
عَامِلٌ عَمِلَ فِى الدُّنْيَا لِلدُّنْيَا قَدْ شَغَلَتْهُ دُنْيَاهُ عَنْ آخِرَتِهِ
يك دسته براى كسانى كه در دنيا براى دنيا كار كرد، و دنيا او را از آخرتش باز داشت،
يَخْشَى عَلَى مَنْ يَخْلُفُهُ الْفَقْرَ
بر بازماندگان خويش از تهيدستى هراسان ،
وَ يَأْمَنُهُ عَلَى نَفْسِهِ
و از تهيدستى خويش در امان است،
وَ قَالَ [عليه السلام]
و درود خدا بر او، فرمود:
النَّاسُ فِى الدُّنْيَا عَامِلَانِ
مردم در دنيا دو دسته عمل کننده هستند:
عَامِلٌ عَمِلَ فِى الدُّنْيَا لِلدُّنْيَا قَدْ شَغَلَتْهُ دُنْيَاهُ عَنْ آخِرَتِهِ
يك دسته براى كسانى كه در دنيا براى دنيا كار كرد، و دنيا او را از آخرتش باز داشت،
يَخْشَى عَلَى مَنْ يَخْلُفُهُ الْفَقْرَ
بر بازماندگان خويش از تهيدستى هراسان ،
وَ يَأْمَنُهُ عَلَى نَفْسِهِ
و از تهيدستى خويش در امان است،
فَيُفْنِى عُمُرَهُ فِى مَنْفَعَةِ غَيْرِهِ
پس زندگانى خود را در راه سود ديگران از دست مى دهد.
وَ عَامِلٌ عَمِلَ فِى الدُّنْيَا لِمَا بَعْدَهَا فَجَاءَهُ الَّذِى لَهُ مِنَ الدُّنْيَا بِغَيْرِ عَمَلٍ
ديگرى آن كه دردنيا براى آخرت كار مى كند، و نعمت هاى دنيا نيز بدون تلاش به او روى مى آورد،
فَأَحْرَزَ الْحَظَّيْنِ مَعاً
و پس بهرة هر دو جهان را چشيده،
وَ مَلَكَ الدَّارَيْنِ جَمِيعاً
و مالك هر دو جهان مى گردد،
فَأَصْبَحَ وَجِيهاً عِنْدَ اللَّهِ
و با آبرومندى در پيشگاه خدا صبح مى كند
لَا يَسْأَلُ اللَّهَ حَاجَةً فَيَمْنَعُهُ .
، و حاجتى را از خدا در خواست نمى كند جز آن كه روا مى گردد.
