حکمت 276 نهج البلاغه -پرهيز از دو رويى ها(اخلاقى)

بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم
وَ قَالَ [عليه السلام]
و درود خدا بر او، فرمود:
اللَّهُمَّ إِنِّى أَعُوذُ بِكَ مِنْ أَنْ تُحَسِّنَ فِى لَامِعَةِ الْعُيُونِ عَلَانِيَتِى
خدايا به تو پناه مى برم كه ظاهر من در برابر ديده ها نيكو
وَ تُقَبِّحَ فِيمَا أُبْطِنُ لَكَ سَرِيرَتِى
و درونم در آنچه كه از تو پنهان مى دارم، زشت باشد،
مُحَافِظاً عَلَى رِثَاءِ النَّاسِ مِنْ نَفْسِى بِجَمِيعِ مَا أَنْتَ مُطَّلِعٌ عَلَيْهِ مِنِّى

و بخواهم با اعمال و رفتارى كه تو از آن آگاهى ، توجه مردم را به خود جلب نمايم
فَأُبْدِيَ لِلنَّاسِ حُسْنَ ظَاهِرِى
و چهرة ظاهرم را زيبا نشان داده
وَ أُفْضِيَ إِلَيْكَ بِسُوءِ عَمَلِى
با اعمال نادرستى كه درونم را زشت كرده به سوى تو ايم،
تَقَرُّباً إِلَى عِبَادِكَ
تا به بندگانت ، نزديك ،
وَ تَبَاعُداً مِنْ مَرْضَاتِكَ .
، و از خشنودى تو دور گردم.