یکی از سنت‌هایی که ائمه معصومین هم به آن سفارش کرده‌اند همراه بودن تربت حضرت سیدالشهداء است با میت و در بعضی از روایات توصیه شده است که در وقت غسل دادن میت تربت را با آب کافور مخلوط کنند ومیت را با آن غسل بدهند همچنین وقتی میت را کفن می‌کنید مقداری از تربت را روی سینه او و یا به پیشانی او مالیده و در کفن او همراه میت دفن کنید. که این کار امان است برای میت در داخل قبر و در فردای قیامت.
و یجعل معه شی ء من تربة الحسین علیه السلام فقد روی (۶۹)
در روایتی دیگر دارد
و یجعل معه فی اکفانه شی ء من طین القبر و تربة الحسین بن علی علیه السلام.
و در فقه شیعه هم سفارش شده است که مستحب است کمی از تربت حضرت سیدالشهداء میان دو چشم میت ریخته شود که این کار امان است برای میت در قبر.
کمااینکه در روایات است که روش ائمه علیهم السلام هم همین بود من جمله در احوالات بی‌بی شطیطه که زن مؤمنه‌ای بود و در نیشابور زندگی می‌کرد، اموالی را از مردم در داخل کیسه‌ای جمع کردند به محضر امام فرستادند که دارد حضرت امام موسی بن جعفر علیه السلام فقط اموالی که از بی‌بی شطیطه بود را قبول کردند به خاطر پاکی مال و طهارت در مال او بعد امام به آن فرستاده اموال فرمودند که بی‌بی شطیطه چند روز دیگر بیشتر زنده نیست، وقتی آن زن مؤمنه از دنیا رفت، در روایت است که فتزاحمت الشیعة علی الصلاة علی‌ها مردم تزاحم کردند در نمازگذاردن بر بدن پاک او، جمع شده بودند برای نماز خواندن، فرأیت اباالحسن علیه السلام علی نجیب فنزل، دیدند امام موسی بن جعفر که سوار بر مرکبی بودند آمدند و بر بدن او نماز خواندند. این پاکی و طهارت او را می‌رساند که امام علیه السلام بیایند و بر بدن او نماز بخوانند وقتی او را کفن کردند و در داخل قبر به دستور امام گذاشتند.
و طرح فی قبر‌ها من تراب قبر ابی عبدالله.
مقداری از خاک قبر حضرت امام حسین علیه السلام راداخل قبر او و یا روی کفن او گذاشتند یا پاشیدند. (۷۰)
پی نوشت:
______________________
(۶۹)- مستدرک الوسائل: ۲، ص ۲۱۶.
(۷۰)- مدینة المعاجز: ج ۶، ص ۴۲۰، مستدرک الوسائل: ج ۲، ص ۲۱۶. الامام علی: ص ۴۶۱.
