قال الله تبارك و تعالى
يا بنى ادم اطيعونى بقدر حاجتكم الى و اعصونى بقدر صبركم على النار و اعملو للدنيا بقدر لبثكم فيها و تزو دوا للاخرة بقدر مكثكم فيها
يا بنى ادم زارعونى و عاملونى و اسلفونى اربحكم. عندى ما لا عين رأت و لاادن سمعت و لا خطر على قلب بشر
يابن ادم اخرج حب الدنيا من قلبك فانه لا يجتمع حب الدنيا و حبى فى قلب واحد
يابن ادم اعمل بما امرتك و انته عما نهيتك اجعلك، حياً لا توت ابداً
يابن ادم اذا وجدت قساوة فى قلبك و سقماً فى جسمك و نقيصة فى مالك و حريمة فى رزقك فاعلم انك قد تكلمت فيما لا يعنيك
يابن ادم أكثر من الزاد فان الطريق بعيد، و خفف الحمل فان الصراط دقيق و اخلص العمل فان الناقد بصير و اخر نومك الى القبور و فخرك الى الميزان و لذاتك الى الجنة و كن لى اكن لك و تقرب الى بالاستهانة بالدنيا تبعد عن النار
يابن ادم ليس من انكسر مركبه و بقى على لوحة فى البحر باعظم مصيبة منك لانك من ذنوبك على يقين و من عملك على خطر.(22)
اى فرزند آدم به اندازهاى كه به من نيازمند هستيد مرا اطاعت كنيد
و به اندازهاى كه صبر بر آتش دوزخ داريد، مرا نافرمانى كنيد
و به اندازهاى كه در دنيا باقى هستيد، براى دنيا عمل كنيد
و به مقدارى كه در آخرت باقى هستيد براى آن زاد و توشه فراهم كنيد
اى فرزند آدم در زراعت و معاملات خويش (همچون معامله سلف كه بهاء را از پيش مىدهيد) مرا طرف معامله خويش قرار دهيد تا به شما سودى دهم كه نه چشمى ديده و نه گوشى شنيده و نه بر قلب انسانى خطور كرده
اى فرزند آدم دوستى دنيا را از دل خويش بيرون كن زيرا دوستى دنيا و محبت من در يك دل جمع نمىشود
اى فرزند آدم آنچه را به تو فرمان دادهام انجام بده و از آنچه تو را باز داشتهام دست بردار تا تو را زندهاى قرار دهم كه هرگز نمىميرد.
اى فرزند آدم هنگامى كه در دلت سختى و در جسمت بيمارى و در مالت كمبود و در روزيت محروميت يافتى، پس بدان (علت آن) سخن گفتن تو در امورى است كه فائدهاى براى تو ندارد
اى فرزند آدم زاد و توشه بسيار فراهم كن زيرا راه بسى دور است، و بار خويش را سبك گردان زيرا (پل) صراط بسيار باريك است، و عمل خويش را خالص گردان چونكه بازرس بىنهايت بينا مىباشد، و خواب (بسيار و طولانى) خود را براى قبر به تأخير بينداز، و فخر و مباهات كردن را براى ترازوى (سنجش اعمال) قرار بده، و لذت بردن خويش را براى بهشت بگذار و (خالص) براى من باش، تا براى تو باشم، و با پست شمردن دنيا به من نزديك شو، (تا در مقابل) از آتش دوزخ دور گردى.
اى فرزند آدم كسى كه در ميان دريا كشتى او شكسته، و بر تخته پارهاى باقى مانده است مصيبتاش بزرگتر از تو نيست، زيرا تو به گناهت يقين دارى و از عملت نزديك به هلاكتى.
22 - جواهر السنيه صفحه 13