((350- مردى از اهل جبل از امام صادق (عليه السلام ) روايت كرده كه فرمود: بر تو باد به (دوستان ) ديرينه ، و بپرهيزاز (دوستان ) تازه اى كه عهد و امانت و قول و پيمانى ندارند، و از هر كس كه در نزد تو بيشتر مورد اعتماد است بر حذر باش زيرا كه مردم (بطور عموم ) دشمن نعمتها هستند (يعنى بدارنده نعمت رشگ برند و به هر ترتيبى هست مى خواهند نعمت را از صاحب آن زائل كنند، و از اينرو ممكن است آنكس كه اعتماد تو را بيش از ديگران جلب كرده است در همين فكر و نقشه باشد). ))
عَنْهُ عَنِ ابْنِ مُسْكَانَ عَنْ رَجُلٍ مِنْ أَهْلِ الْجَبَلِ لَمْ يُسَمِّهِ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع عَلَيْكَ بِالتِّلَادِ وَ إِيَّاكَ وَ كُلَّ مُحْدَثٍ لَا عَهْدَ لَهُ وَ لَا أَمَانَةَ وَ لَا ذِمَّةَ وَ لَا مِيثَاقَ وَ كُنْ عَلَى حَذَرٍ مِنْ أَوْثَقِ النَّاسِ فِى نَفْسِكَ فَإِنَّ النَّاسَ أَعْدَاءُ النِّعَمِ
