((85- حلبى گويد: از امام صادق (عليه السلام ) پرسيدم : در يك قسمت شهرى وبا آمده و مردى از اين قسمت به قسمت ديگر شهر منتقل گردد، يا در شهرى است و از آنجا به شهر ديگر منتقل شود (چگونه است )؟
فرمود عيبى ندارد، و اينكه پيغمبر (صلى الله عليه و آله )از اينكار نهى فرمود تنها در آنجائى بود كه ديده بانانى در برابر دشمن بودند و وباء در آنها پيدا شد، رسول خدا (صلى الله عليه و آله ) فرمود: هر كه از آنجا بگريزد همانند كسى است كه از جنگ با دشمن گريخته ، و اين سخن را فرمود، به خاطر آنكه نمى خواست آنها مراكز خود را خالى كنند (و راه را براى ورود دشمن باز كنند). ))
عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عُثْمَانَ عَنِ الْحَلَبِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع عَنِ الْوَبَاءِ يَكُونُ فِى نَاحِيَةِ الْمِصْرِ فَيَتَحَوَّلُ الرَّجُلُ إِلَى نَاحِيَةٍ أُخْرَى أَوْ يَكُونُ فِى مِصْرٍ فَيَخْرُجُ مِنْهُ إِلَى غَيْرِهِ فَقَالَ لَا بَأْسَ إِنَّمَا نَهَى رَسُولُ اللَّهِ ص عَنْ ذَلِكَ لِمَكَانِ رَبِيئَةٍ كَانَتْ بِحِيَالِ الْعَدُوِّ فَوَقَعَ فِيهِمُ الْوَبَاءُ فَهَرَبُوا مِنْهُ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص الْفَارُّ مِنْهُ كَالْفَارِّ مِنَ الزَّحْفِ كَرَاهِيَةَ أَنْ يَخْلُوَ مَرَاكِزُهُمْ
