شیعه

شیعه

1. عَنْ الإمامِ الرِّضا - عليهِ السَّلام - قال: شِيعَتُنا الْمُسَلِّمُونَ لِأمْرِنا الْآخِذُونَ بِقَولِنا، الْمُخالِفُونَ لِأعْدائِنا فَمَنْ لَمْ يَکنْ کذالِک فَلَيْسَ مِنّا.
«وسائل الشيعه، ج 18، ص 83»
امام رضا - عليه السلام - فرمود: شيعيان ما کساني هستند که در برابر «امر» ما تسليم اند به «قول» ما گردن مي نهند و با دشمنان ما مخالف هستند، پس کسي که اين چنين نباشد، او از ما نيست.


2. عَنِ الامام الْباقِرِ - عليهِ السَّلام - قالَ: فَوَ اللهِ ما شِيعَتُنا إلّا مَنِ اتَّقِي اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ أطاعَهُ وَ ما کانُوا يُعْرَفُونَ يا جابِرُ إلّا بِالتَّواضُعِ وَ التَّخَشُّعِ وَ اَداءَ الْآمانَةِ وَ کثْرَةِ ذِکرِ اللهِ، وَ الصُّومِ وَ الصَّلاةِ وَ الْبِرِّ بِالْوالِدَيْنِ وَ التَّعَهُّدِ ... .
«روضة المتقين، ج 12، ص 78»
امام باقر - عليه السلام - (به جابر) فرمود: به خدا قسم شيعه ما نيست مگر کسي که داراي تقوي الهي است و از خدا اطاعت مي کند، اي جابر آن ها را نمي شناسي مگر از راه تواضع، خشوع، امانت داري، زيادي ذكر خدا، روزه داري، نماز، نيکي به پدر و مادر، پايبندي به اخلاق حسنه، احترام به همسايه و توجه به فقراء و درماندگان و در سفر ماندگان و يتيمان، راستگويي، تلاوت قرآن، خويشتن داري و پرهيز از مردم آزاري و درستكاري در زندگي.

3. عَنِ الامام الرِّضا - عليهِ السَّلام - قالَ: مَنْ عادي شِيعَتَنا فَقَدْ عَادانا وَ مَنْ والاهُمْ فَقَدْ والانا لِأنَّهُمْ خُلِقُوا مِنْ طينَتِنا مَنْ أحَبَّهُمْ فَهُوَ مِنّا وَ مَنْ أبْغَضَهُمْ فَلَيْسَ مِنّا.
«وسائل الشيعه، ج 16، ص 179»
امام رضا - عليه السلام - فرمود: کسي که با شيعيان ما دشمني نمايد با ما دشمني ورزيده است و کسي که با آنان دوست باشد با ما دوست است زيرا (شيعيان) از طينت ما خلق شده اند و کسي که اينان را دوست مي دارد با ماست و کسي که با اينان دشمن است از ما نيست.


4. عَنِ النَّبِيِّ - صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِه - قالَ: يا عَلِيُّ أنْتَ وَ شِيعَتُک فِي الْجَنَّةِ.
«حلية الاولياء، ج 4، ص 329»
پيامبر اکرم - صلي الله عليه و آله - فرمود: يا علي! جنّت، سراي تو و شيعيان تو است.


5. قالَ النَّبِيُّ - صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِه - : إنَّ اللهَ لَهُ الْحَمْدُ، عَرَضَ حُبَّ عَلِيٍّ وَ فاطِمَةَ، وَ ذُرّيَّتِهما عَلي الْبَرِيَّةِ فَمَنْ بادَرَ مِنْهُمْ بِالإجابَةِ جَعَلَ اللهُ مِنْهُمْ الرُّسُلَ، وَ مَنْ أجابَ بَعْدَ ذلِک جَعَلَ مِنْهُمْ الشِّيعَةَ وَ إنَّ اللهَ جَمَعَهُمْ فِي الْجَنَّةِ.
«احقاق الحق، ج 9، ص 191»
پيامبر اکرم - صلي الله عليه و آله - فرمود: خداوند که حمد وستايش براي اوست، دوستي علي و فاطمه و ذريه آن دو را بر همه انسان ها عرضه داشت، اول کساني که آن را پذيرفتند به عنوان رُسُل (رسولان) انتخاب شدند و پس از آنان کساني که آن را پذيرفته به عنوان «شيعه» برگزيده شدند و خداوند در بهشت همه آنان را جمع خواهد کرد.


6. عَنْ أبِي عَبْد اللهِ - عليهِ السَّلام - قال: وَ اللَّهِ مَا مِنْ عَبْدٍ مِنْ شِيعَتِنَا يَنَامُ إِلَّا أَصْعَدَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ رُوحَهُ إِلَى السَّمَاءِ فَيُبَارِكُ عَلَيْهَا فَإِنْ كَانَ قَدْ أَتَى عَلَيْهَا أَجَلُهَا جَعَلَهَا فِي كُنُوزِ رَحْمَتِهِ وَ فِي رِيَاضِ جَنَّةٍ ... .
«الكافي، ج 8، ص 214»
امام صادق - عليه السلام - فرمود: به خدا سوگند هيچ بنده اي از شيعيان ما نيست که بخوابد جز آن که خداي عز و جل روحش را به آسمان بالا برد و بدان برکت دهد پس اگر عمرش به سر آمده باشد، آن را در گنجينه هاي رحمت خويش و گلستان هاي بهشتش و در سايه عرشش جاي دهد و اگر عمرش به سر نيامده باشد به همراه فرشتگان امين خود باز فرستد تا آن را به پيکري که از آن بيرون آمده بازگردانند که در آن جايگير شود. به خدا قسم که حاجيان و عمره گزارانتان خاصان درگاه خداي عز و جل هستند و به راستي که فقراء شما اهل بي نيازي و ثروتمندانتان اهل قناعت هستند و همه شما اهل دعوت و اجابت حق هستيد.


7. قالَ النَّبِيُّ - صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِه - : لا يَزالُ الإسْلامُ عَزِيزاً إلي إثْنَيْ عَشَرِ خَلِيفَةً.
«صحيح مسلم، ج 6، ص 2»
پيامبر اکرم - صلي الله عليه و آله - فرمود: هميشه، عزت و سربلندي اسلامو (مسلمين) به دوازده جانشين من بستگي دارد.


8. قالَ رَسُول اللهِ - صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِه - : مَثَلِي وَ مَثَلُ عَلِيٍّ مَثَلُ شَجَرَةٍ أنا أصْلُها وَ عَلِيٌّ فَرْعُها ... .
«تاريخ دمشق، ج 2، ح 999»
پيامبر اکرم - صلي الله عليه و آله - فرمود: مَثَل من و علي مَثَل درختي است که من ريشه و ساقه و علي شاخه آن و حسن و حسين - عليهما السلام - ميوه آن درخت و شيعيان برگ هاي آن درخت را تشکيل مي دهند، (و سپس افزود) آيا از اصل و ريشه پاک جز ميوه پاک انتظار مي رود؟ و من شهر علم و دانش هستم و علي درب آن است، پس کسي که خواست به شهر علم دست يابد، بايد، از درب آن وارد شود.


9. عَنْ أمِير الْمؤمِنِينَ - عليهِ السَّلام - : يا نَوْفُ، أتَدْرِي يا نَوْفٌ مَنْ شِيعَتِي؟ قالَ: لا واللهِ، قالَ: شِيعَتِي الذُّبَّلُ الشِّفاهُ،الْخُمَّضُ الْبُطُونِ، الَّذينَ تُعْرَفُ الرُّهبانِيَّةٌ فِي وُجُوهِهِمْ رُهْبانُ الَّيْلِ و اُسْدٌ بِالنَّهارِ.
«بحار الأنوار، ج 78، ص 95»
امير المؤمنين - عليه السلام - (به نوف بکالي) فرمود: اي نوف! آيا مي داني که شيعه من کيست؟ نوف گفت: قسم به خدا نمي دانم. امام - عليه السلام - فرمود: لب هاي شيعه من گواه بر ذکر و ياد خداي اوست، شکم وي گواه پرهيز از شکم پرستي است و نيز عدم وابستگي به دنيا را سيماي آنان گواهي مي دهد، آنان دنيا گريزان (عابدان) شب و شير مردان روزاند.


10. قالَتْ فاطِمَةُ - عَلَيْها السَّلامُ - : إنَّ شِيعتُنا مِنْ خِيارِ أهْلِ الْجَنَّةِ.
«لئالي الاخبار، ج 5، ص 163»
حضرت زهرا - عليها السلام - فرمود: شيعيان ما بهترين اهل بهشت هستند.


11. قالَ رَجُلٌ لِلْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍ - عليهِ السَّلام - : إنَّي شِيعَتُکمْ! فقالَ الْحَسَنُ بْنُ عَلِيٍّ - عليهِ السَّلام - : يا عَبْدَ اللهِ إنْ کنْتَ لَنا فِي أوامِرِنا وَ زَواجِرِنا مُطِيعاً فَقَدْ صَدَقْتَ وَ إنْ کنْتَ بِخِلافِ ذلِک فَلا تَزِدْ فِي ذُنُوبِک بِدَعْواک مَرْتَبَةً ... .
«لئالي الاخبار، ج 5، ص 157»
مردي به امام حسن - عليه السلام - گفت: من شيعه و پيرو شما هستم، امام حسن - عليهِ السَّلام - فرمود: اي بنده خدا اگر در برابر «اوامر» و «نواهي» ما مطيع باشي در ادعايت صادق هستي و اگر اين چنين نيستي با اين ادعايت بر گناهان خود افزوده اي و وقتي که در اين مرتبه قرار نداري ادعاي آن را نيز بر زبان مياور که دروغ است و بر گناهانت مي افزايد، پس نگو من شيعه شما هستم، بلكه بگو من يکي از دوستداران شمايم و با دشمنان شما دشمنم و در اين صورت به خير و نيکي خواهي بود و به سوي خير و نيکي نيز خواهي رفت.


12. قال الامام الْحُسَين بْن عَلي - عليهِ السَّلام - : ما أحَدٌ عَلي مِلَّةِ إبْراهيمَ إلّا نَحْنُ وَ شِيعَتنا و سايِرُ النّاسِ مِنْها بُرَآءُ.
«نور الثقلين، ج 3، ص 94»
امام حسين - عليه السلام - فرمود: هيچ کس بر دين ابراهيم نيست مگر ما و شيعيان ما و ديگران از آن بيگانه اند.


13. عَنِ الْاِمامِ السَّجادِ - عليهِ السَّلام - قالَ: إنَّما شِيعَتُنا يُعْرَفُونَ بِعِبادَتِهِم ... الْمُسَبِّحُونَ إذا سَکتَ النَّاسُ وَ الْمُصَلُّونَ إذانامَ النّاسُ وَ الْمَحْزُونُونَ إذا فَرِحَ النَّاسُ يُعْرَفُونَ بِالزُّهدِ ... .
«نور الثقلين، ج 3، ص 94»
امام سجاد - عليه السلام - فرمود: شيعيان ما از عبادتشان شناخته مي شوند، آنان اهل تسبيح و ذکرند آن گاه که ديگران ساکتند و نماز گزارانند آن گاه که ديگران در خوابند و محزونند (دلخوش به دنيا نيستند) آن گاه که ديگران (بر اثر سرگرمي به دنيا) فرحناکند، آنان با زهد شناخته مي شوند، گفتارشان رحمت است و شغل و کردار آنان جنَّت است.


14. عَنِ الامام الْباقِرِ - عليهِ السَّلام - قالَ: نَحْنُ وَ شِيعَتُنا إصْحابُ الْيَمِينِ.
«بحار الأنوار، ج 24، ص 9»
امام باقر - عليه السلام - فرمود: ما و شيعيان ما، اصحاب يمين (اهل بهشت) مي باشيم.


15. عنِ الامام الصّادِقِ - عليهِ السَّلام - قالَ: شِيعَتُنا خُلِقُوا مِنْ فاضِلِ طِينَِتِنا وَ عُجِنُوا بِماءِ وَلايَتِنا يَحْزَنُونَ لِحُزْنِنا ويَفْرَحُونَ لِفَرَحِنا.
«شجره طوبي، ج 1، ص 3»
امام صادق - عليه السلام - فرمود: شيعيان ما از باقيمانده گل ما آفريده شده اند، ولايت ما در سرشت آنان عجين گشته است، آنان با خوشي ما خوشحال و با ناراحتي ما ناراحتند.


16. عَنِ النَّبِيِّ - صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِه - قال: حُبِّي وَ حُبُّ أهْلِ بَيْتِي وَ شِيعَتِهِمْ وَ أنْصارِهِمْ فِي قُلُوبِ الْمَلائِکةِ.
«نور الثقلين، ج 3، ص 129»
پيامبر اکرم - صلي الله عليه و آله - فرمود: محبّت من و اهل بيت من و شيعيان و ياران آن ها در دل هاي فرشتگان نهفته است.


17. قالَ الْاِمامُ الْعَسْکرِيُّ - عليهِ السَّلام - : قالَ رَجُلٌ لِرَسُولُ اللهِ - صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِه - : فُلانٌ يَنْظُرُ إلي حَرَمِ جارِهِ وَ إنْ أمْکنَهُ مُواقَعَةِ حَرامٍ لمْ يَضِقْ عَنْهُ فَغَضِبَ رَسُولُ اللهِ - صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِه - وَ ... .
«لئالي الاخبار، ج 5، ص 157»
امام حسن عسگري - عليه السلام - فرمود: مردي به پيامبر اکرم - صلي الله عليه و آله - گفت: فلان کس به حرم (همسر) همسايه خود چشم مي دوزد و اگر امکان عمل نامشروع دست دهد، کوتاهي نمي کند، پيامبر اکرم - صلي الله عليه و آله - غضبناک شد و فرمود: او را حاضر کنيد، مردي که در کنار پيامبر بود گفت: يا رسول الله او از پيروان شما است و به علي - عليه السلام - عشق مي ورزد و از دشمنان ما بيزاري مي جويد. پيامبر - صلي الله عليه و آله - فرمود: نگو که چنين کسي از شيعيان ما است، او دروغگو است زيرا شيعيان ما آن هايي هستند که همگام با ما و پيرو ما در اعمال باشند.


18. عَنْ أمِيرِ الْمُؤمِنِينَ - عليهِ السَّلام - قالَ: إخْتَبِرُوا شِيعَتي بِخِصْلَتَيْنِ فاِنْ کانَتا فِيهِمْ فَهُمْ شِيعَتِي: مُحافَظَتُهُمْ عَلي أوْقاتِ الصَّلَواتِ وَ مُواساتُهُمْ مَعَ إخْوانِهِمْ الْمُؤْمِنِينَ بِالْمالِ وَ إنْ لَمْ تَکونا فِيهِمْ فَاعزَبْ ثُمَّ اَعزَبْ ثُمَّ اَعزَبْ.
«جامع الاخبار، ص 35»
امير المؤمنين - عليه السلام - فرمود: شيعيان مرا به دو خصلت امتحان کنيد که اگر داراي اين دو خصلت بودند، شيعه اند: اهمّيّت به نماز در اوّل وقت و دستگيري برادران ديني خود با مال، اگر اين دو در آن ها نبود، پس از ما دورند، دورند و دورند!


19. عِنِ الامام الصَّادِقِ - عليهِ السَّلام - قالَ: إمْتَحِنُوا شِيعَتَنا عِنْدَ ثَلاثٍ: عِنْدَ مَواقِيتِ الصَّلاةِ کيْفَ مُحافِظَتُهُمْ عَلَيْها، وَ عِنْدَ أسْرارِهِمْ کيْفَ حِفْظِهِمْ لَها، عِنْدَ عَدُوِّنا، وَ إلي أمْوالِهِمْ کيْفَ مُواساتِهِمْ لِإخْوانِهِمْ فِيها.
«الخصال، ج 1، ص 103»
امام صادق - عليه السلام - فرمود: شيعيان و پيروان ما را در سه مسئله امتحان کنيد: اهمّيّت به اوقات نماز که آيا بر انجام آن در وقتش محافظت مي كنند يا نه و حفظ اسرار يعني در حفظ اسرار و مسائل محرمانه کوشا هستند يا خير و از حيث توانمندي هاي مالي يعني آيا با مال خود به ياري برادران ديني خود مي پردازند يا نه.


20. عَنْ أبِي عَبْد اللهِ - عليهِ السَّلام - قال: إِنَّ لِكُلِّ شَيْ‏ءٍ دِعَامَةً وَ دِعَامَةُ الْإِسْلَامِ الشِّيعَةُ أَلَا وَ إِنَّ لِكُلِّ شَيْ‏ءٍ ذِرْوَةً وَ ذِرْوَةُ الْإِسْلَامِ الشِّيعَةُ أَلَا وَ إِنَّ لِكُلِّ شَيْ‏ءٍ شَرَفاً وَ شَرَفُ الْإِسْلَامِ الشِّيعَةُ أَلَا وَ إِنَّ لِكُلِّ شَيْ‏ءٍ سَيِّداً ... .
«الكافي، ج 8، ص 213»
امام صادق - عليه السلام - فرمود: آگاه باش که هر چيز را ستوني است و ستون اسلام شيعيان هستند، آگاه باش براي هر چيز سري است و سر اسلام شيعه است، براي هر چيز شرافتي است و شرافت اسلام شيعه است هر چيز را آقايي است و آقاي مجالس و انجمن ها مجالس شيعه است. آگاه باش که هر چيز را امام و رهبري است و امام زمين، آن سرزميني است که شيعه در آن سکوت دارد، به خدا قسم اگر شما در زمين نباشيد گياهي در زمين نرويد. به خدا سوگند اگر شما در روي زمين نباشيد خدا نعمتي به مخالفين شما ندهد و به خوشي ها دست نيابند، نه در دنيا و نه در آخرت بهره اي ندارند.


21. عنِ الامام الْباقِرِ - عليهِ السَّلام - قالَ: فَمَنْ کانَ مِنْکمْ مُطِيعاً للهِ يَنْفَعُهُ وَلايَتُنا وَ مَنْ کانَ مِنْکمْ عاصِياً للهِ لَمْ تَنْفَعْهُ وَلايَتُنا و قالَ: ... وَ مَنْ کانَ اللهُ مُطِيعاً فَهُوَ لَنا وَلِيٌّ وَ مَنْ کانَ للهِ عاصِياً فَهُوَ لَنا عَدُوٌّ وَ ما تَنالُ وَلايَتُنا إلا بالْعَمَلِ وَ الْوَرَعِ.
«روضة المتقين، ج 12، ص 80»
امام باقر - عليه السلام - فرمود: از شما شيعيان، کسي که مطيع خدا باشد، دوستي ما براي او سودمند است و کسي که نافرماني خدا را كند، حب و دوستي ما براي او سودي نخواهد داشت و نيز فرمود: کسي که مطيع (بي چون و چراي) خدا است او دوست ما است و کسي که نسبت به دستورات خدا عاصي باشد او دشمن ماست وکسي به دوستي و ولايت ما نمي رسد جز از راه عمل و پرهيزکاري.


22. قالَ أمِير الْمُؤمِنِينَ - عليهِ السَّلام - : شِيعَتُنا الْمُتَباذِلُونَ فِي وِلايَتِنا إذا غَضِبُوا لَمْ يَظْلِمُوا.
«الکافي، ج 2، ص 236»
امير المؤمنين - عليه السلام - فرمود: شيعيان ما آن هايي هستند که بذل و بخشش آنان، بر مبناي ولايت ما صورتمي پذيرد (و) هنگامي که به خشم مي آيند، ظلم نمي كنند.


23. قالَ أبُو عَبْدِ اللهِ - عليهِ السَّلام - : إنَّ اللهَ تَبارَک وَ تَعالي زَيّنَ شِيعَتَنا بِالْحِلْمِ و غَناهُمْ بِالْعِلْمِ لِعِلْمِهِ بِهِمْ قَبْلَ أنْ يَخْلُقَ آدَمَ - عليهِ السَّلام -.
«الکافي، ج 8، ص 315»
امام صادق - عليه السلام - فرمود: خداوند متعال، شيعيان ما را به صفت حلم و بردباري زينت بخشيد و در پوششي از علم و آگاهي آنان را مزيّن ساخت، قبل از آن که آدم - عليه السلام - را خلق كند.


24. عَنْ أبِي عَبْدِ اللهِ - عليهِ السَّلام - قالَ: وَ اللهِ لا يُحِبُّنا مِنَ الْعَرَبِ وَ الْعَجَمِ إلّا أهْلُ الْبُيُوتاتِ وَ الشَّرَفِ وَ الْمَعْدَنِ وَ لايٌبْغِضُنا مِنْ هؤُلاء إلا کلُّ دَنَسٍ مُلْصَقٍ.
«الکافي، ج 8، ص 316»
امام صادق - عليه السلام - فرمود: به خدا سوگند دوست ندارد ما را از عرب و عجم مگر مردم اصيل و با شرافت و ريشه دار و با ما دشمن نيستند مگر مردم پست و بي شخصيت.


25. عَنِ الْاِمامِ الصَّادِقِ - عليهِ السَّلام - قالَ: يا مَعْشَر الشِّيعَةِ إنَّکمْ قَدْ نُسِبْتُمْ إلَينا کونُوا لَنا زَيْناً وَ لا تَکونُوا عَلَيْنا شَيْناً.
«مشکاة الأنوار، ص 67»
امام صادق - عليه السلام - فرمود: اي شيعيان، شما به ما منسوب هستيد، پس مايه زينت ما باشيد نه مايه آبرو ريزي ما.


26. عَنِ الامام الصّادِقِ - عليهِ السَّلام - قالَ: کذِبَ مَنْ زَعَمَ أنَّهُ مِنْ شِيعَتِنا وَ هُوَ مُمْتَسِّک بِعُرْوةِ غَيْرِنا.
«وسائل الشيعه، ج 18، ص 8»
امام صادق - عليه السلام - فرمود: دروغ مي گويد كسي كه گمان مي كند از شيعيان ماست در حالي كه به ريسمان غير ما متمسك مي شود.


27. عَنِ الْاِمامِ الصّادِقِ - عليهِ السَّلام - قالَ: إنّا صُبَّرٌ وَ شِيعَتُنا أصْبَرُ مِنّا، قُلْتُ: جُعِلْتُ فِداک، کيفَ صارَ شيعَتُکمْ أصْبَرُ مِنْکمْ؟ قالَ لِأنّا نَصْبِرُ عَلي ما نَعْلَمُ و شِيعَتُنا يَصْبِرُونَ عَلي ما لا يَعْلَمُونَ.
«بحار الأنوار، ج 71، ص80»
امام صادق - عليه السلام - فرمود: ما صابر هستيم ولي شيعيان ما از ما صابرترند، راوي مي گويد: پرسيدم فدايت شوم چگونه شيعيان شما از شما صابرترند؟ امام پاسخ داد: ما صبر مي کنيم در حالي که از پاداش برتر صابران آگاهيم ولي شيعيان ما صبر مي کنند در حالي که از پاداش آن آگاهي ندارند.


28. عَنْ أبِي عَبْدِ اللهِ - عليهِ السَّلام - إنَّهُ قالَ لِأبِي بَصيرٍ: يا أبا مُحَمَّدٍ لَقَدْ ذَکرَکمُ فِي کتابِه، فَقالَ: «إنَّ عِبادِي لَيْسَ لَک عَلَيْهِمْ مِن سُلْطانٍِ» وَ اللهُ ما أرادَ بِهذا إلّا الْأئِمَّةِ عَلَيْهِمُ السَّلامُ وَ شِيعَتَهمْ.
«نور الثقلين، ج 3، ص 16»
امام صادق - عليه السلام - به ابي بصير فرمود: خداوند از شما شيعيان در کتاب خود ياد کرده است و فرموده: «همانا بر بندگان شايسته ام تو (ابليس) را تسلطي نيست»، به خدا سوگند که اراده نكرده است خداوند (از بندگان شايسته) جز ائمه معصومين - عليهم السلام - و شيعيان آن ها را.


29. عَنْ الامام مُوسي بْنِ جَعْفَرٍ - عليهِ السَّلام - قالَ: مَنْ لَمْ يَسْتَطِعْ أن يَصِلَنا فَلْيَصِلْ فُقَراءَ شِيعَتِنا وَ مَنْ لَمْ يَسْتَطِعْ أنْ يَزورَ قُبُورُنا فَلْيَزُرْ قُبُورَ صلْحاءِ أخوانِنا.
«وسائل الشيعه، ج 6، ص 332»
امام کاظم - عليه السلام - فرمود: کسي که به ما دسترسي ندارد و نمي تواند به ديدن ما نائل آيد به ديدار فقراء شيعه (و به دستگيري آنان) بپردازد و کسي که استطاعت زيارت قبر ما را ندارد به زيارت قبر صالحان از شيعه ما برود.


30. عَنِ الامام الصَّادِقِ - عليهِ السَّلام - قالَ: أيُّما رَجُلٍ مِنْ شِيعَتِنا أتي رَجُلاً مِنْ إخْوانِهِ فَاسْتَعانَ بِهِ فِي حاجَتِهِ فَلَمْ يَعِنْهُ وَ هُوَ يَقْدِرُ إلّا ابْتَلاهُ اللهُ بِأنْ يَقْضِيَ حَوائِجَ عِدَّةٍ مِنْ أعْدائِنا.
«وسائل الشيعه، ج 11، ص 598»
امام صادق - عليه السلام - فرمود: هر کس از شيعيان ما در برابر يکي از برادران خود، اظهار حاجت کند و او در حالي که مي تواند به دست گيري او بپردازد، کوتاهي نمايد خداوند او را مبتلا مي کند به بر آوردن حاجت دشمنان ما.


31. قالَ الامام الرِّضا - عليهِ السَّلام - : مَنْ رَدَّ عَلَيْهِمْ فَقَدْ رَدَّ اللهَ، مَنْ طَعَنْ عَلَيْهِمْ فَقَدْ طَعَنَ اللهَ، لِأنَّهُمْ عِبادُ اللهِ حقّاً و أوْليائِهِ صِدْقاً و إن أحَدَهُمْ لَيَشْفَعَ فِي رَبِيعَةَ وَ مُضِرٍ فَيُشْفَعَهُ اللهُ فِيهِمُ لِکرامَتِهِ عَلي اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ.
«وسائل الشيعه، ج 11، ص 441»
امام رضا - عليه السلام - فرمود: کسي که شيعه را رد کند (قبول نداشته باشد) چنان است که خدا را رد کرده است و کسي که به آنان توهين كند به خدا توهين کرده است زيرا که آنان بنده راستين خدا هستند و دوستدار واقعي اويند. هر يک از اينان اگر به عدد قبيله ربيعه و قبيله مضر را شفاعت کنند، خداوند عز و جل شفاعت آنان را مي پذيرد.


32. سَألَ رَجُلٌ أبا عَبْدِ اللهِ - عليهِ السَّلام - عَنْ قَوْمٍ مِنَ الشِّيعَةِ يَدْخُلُونَ فِي أعمالِ الْسُّلْطانِ وَ يَعْمَلُونَ لَهُمْ وَ يُحِبُّونَهُمْ و يُوالُونَهُمْ، قالَ - عليهِ السَّلام - : لَيْسَ هُمْ مِنَ الشِّيعَةِ وَ لکنَّهُمْ مِنْ اُولئک.
«تفسير قمي، ج 1، ص 176»
مردي به امام صادق - عليه السلام - گفت: بعضي از شيعيان به انجام اعمال و کردار (طاغوتي و) شاهانه دست مي زنند و از عمّال آنان اند و درخواست هاي آنان را اجابت مي کنند و به دوستي و اطاعت آنان مي پردازند. امام - عليه السلام - فرمود: آنان از شيعيان نيستند بلكه در زمره آنان اند (شاهان و طاغوتيان).


33. عَنْ مُعاوِيَةَ بْنِ عَمّارٍ: عَنِ الْإمامِ الصّادِقِ قُلْتُ لَهُ - عليهِ السَّلام - : رَجُلٌ راوِيَةٌ لِحَدِيثِکمْ يَبُثَّ ذلِک فِي النّاسِ وَ يَشُدَّهُ فِي قُلُوبِ شِيعَتِکمْ و لَعَلَّ عابِداً مِنْ شِيعَتِکمْ لَيْسَتْ لَهُ هذِهِ الرِّوايَةُ، أيُّهُما ... .
«الکافي، ج 1، ص 33»
معاوية بن عمار گفت: به امام صادق - عليه السلام - گفتم: شخصي احاديث و احکام شما را در ميان مردم تبليغ كرده و در دل شيعيان شما آن ها را جاي مي دهد و مردي هم از شيعيان شما تنها به عبادت مي پردازد؛ کدام يک از اين دو برترند؟ امام - عليه السلام - فرمود: کسي که احاديث ما را در دل شيعيان ما جاي مي دهد، از هزار عابد برتر است.


34. قالَ أمِيرِ الْمُؤمِنِينَ - عليهِ السَّلام - لِقَنْبَرَ: يا قَنْبَرُ اَبْشِر و بَشِّر وَ اسْتَبْشِرْ فَوَ اللهِ لَقَدْ ماتَ رَسُولُ اللهِ - صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِه - وَ هُوَ عَلي اُمَّتِهِ ساخِطٌ إلّا الشِّيعَةَ (و هو ساخط علي جميع الامة الا الشيعة).
«مشکاة الانوار، ص 93»
امير المؤمنين - عليه السلام - به قنبر فرمود: اي قنبر بشارت باد تو را و بشارت ده به ديگران و خوشحال باش که قسم به خدا پيامبر - صلي الله عليه و آله - از دنيا رفت در حالي و جز بر شيعه بر ساير امت خود خشمگين بود.


35. عَنْ أبِي عَبْد اللهِ - عليهِ السَّلام - قال: ألا وَ إنَّ لِکلِّ شَيْءٍ جَوهَراً و جَوهَرُ وُلْدِ آدَمَ مُحَمَّدٌ - صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِه - وَ نَحْنُ وَ شِيعَتُنا بَعدنا حبَّذا شيعَتَنا ما أقْرَبَهُمْ مِنْ عَرْشِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ ... .
«الكافي، ج 8، ص 214»
امام صادق - عليه السلام - فرمود: آگاه باشيد که به راستي هر چيزي را گوهري است و گوهر فرزندان آدم، محمد - صلي الله عليه و آله - است و پس از آن حضرت، ما و بعد از ما، شيعيان ما هستند، خوشا بر شيعيان ما که نزديکند به عرش خداي عز و جل و چه نيکو است رفتار خداي عز و جل نسبت به آنان در روز قيامت. به خدا سوگند اگر بر مردم گران نمي آمد و شيعيان را خود بيني فرا نمي گرفت فرشتگان رو در رو به آن ها سلام مي کردند.


36. عَنْ أبِي عَبْد اللهِ - عليهِ السَّلام - قال: وَ اللَّهِ مَا مِنْ عَبْدٍ مِنْ شِيعَتِنَا يَتْلُو الْقُرْآنَ فِي صَلَاتِهِ قَائِماً إِلَّا وَ لَهُ بِكُلِّ حَرْفٍ مِائَةُ حَسَنَةٍ وَ لَا قَرَأَ فِي صَلَوَاتِهِ جَالِساً إِلَّا وَ لَهُ بِكُلِّ حَرْفٍ خَمْسُونَ حَسَنَةً ... .
«الكافي، ج 8، ص 214»
امام صادق - عليه السلام - فرمود: به خدا سوگند هيچ بنده اي از شيعيان ما نيست که قرآن را ايستاده در حال نماز بخواند جز آن که در برابر هر حرفي از آن صد حسنه به او دهند و اگر نشسته در نماز قرآن بخواند به هر حرفي پنجاه حسنه به او دهند و شخص خموش از شيعيان ما ثواب قرآن خواندن مخالفين را دارد. به خدا سوگند در بستر خود خفته ايد و مزد مجاهدان (در راه خدا) را داريد و هنگامي که در نماز هستيد ثواب صف بستگان در راه خدا را داريد شمائيد که به خدا قسم آن کساني که خداي عز و جل درباره شان فرمود: «کينه اي که در سينه شان بود کنده ايم و برادرانه بر تخت ها رو به روي هم هستند» (سوره حجر، آيه 47) به راستي که شيعيان ما چهار چشم دارند. دو چشم در سر، دو چشم در دل. آگاه باشيد که همه اين گونه اند ولي خداي عز و جل چشم هاي شما را بينا کرده و چشم هاي آنان را کور کرده است.


37. عَنْ أبِي عَبْد اللهِ - عليهِ السَّلام - قال: شِيعَتُنا أهْلُ الْهُدي وَ أهْلُ التُّقي وَ أهْلُ الْخَيْرِ وَ أهْلُ الإيمانِ وَ إهْلُ الفَتْحِ وَ الظَّفَرِ.
«الكافي، ج 2، ص 233»
امام صادق - عليه السلام - فرمود: شيعيان ما أهل هدايت و تقوي و أهل خير و نيکي و أهل ايمان و أهل فتح و ظفرند.


38. عَنْ أبِي عَبْد اللهِ - عليهِ السَّلام - قال: خَرَجْتُ أنا و أبي حتّي إذا کنّا بَيْنَ الْقَبْرِ وَ الْمِنْبَر إذا هُوَ بأُناس من الشيعه مِنْفَسَلَّمَ عَلَيْهِمْ ثُمَّ قالَ: إنِّي وَ اللهِ لَاُحِبَّ رِياحَکمْ وَ أرْواحَکمْ فَأعِينُوني عَلي ذلِک ... .
«الكافي، ج 8، ص 212»
امام صادق - عليه السلام - فرمود: من و پدرم از خانه بيرون رفتيم تا (در مسجد مدينه) به ميان قبر و منبر رسيديم در آنجا به گروهي از شيعه برخورديم، پدرم به آن ها سلام کرد سپس فرمود: به خدا قسم من شما و جان هاي شما را دوست دارم، پس شما کمکم کنيد بر اين دوستي، به پارسايي و کوشش و بدانيد که به ولايت (و دوستي) ما نتوان رسيد جز به پارسايي و کوشش و هرکس از شما که (بنده اي از بندگان خدا) را امام و پيشواي خود قرار دهد بايد بر طبق رفتار و کردار او عمل کند.


39. عَنْ أبِي عَبْد اللهِ - عليهِ السَّلام - قال: أَنْتُمْ شِيعَةُ اللَّهِ وَ أَنْتُمْ أَنْصَارُ اللَّهِ وَ أَنْتُمُ السَّابِقُونَ الْأَوَّلُونَ وَ السَّابِقُونَالْآخِرُونَ وَ السَّابِقُونَ فِي الدُّنْيَا وَ السَّابِقُونَ فِي الْآخِرَةِ إِلَى الْجَنَّةِ قَدْ ضَمِنَّا لَكُمُ الْجَنَّةَ بِضَمَانِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ ... .
«الكافي، ج 8، ص 213»
امام صادق - عليه السلام - فرمود: شما (شيعيان) هستيد پيروان خدا و شماييد ياران خدا و شماييد پيشي گرفتگان اولين و آخرين و پيشي گرفتگان در دنيا و آخرت به سوي بهشت و ما با ضمانت خداوند عز و جل و رسولش - صلي الله عليه و آله - براي شما ضمانت بهشت کرده ايم، به خدا که در درجات بهشت کسي بالاتر از شما نباشد، پس براي درک فضائل درجات بهشت با يکديگر رقابت کنيد، شمائيد پاکان وزنانتان نيز زناني پاک هستند، هر زن با ايماني حوريه اي است خوش چشم و هر مرد با ايماني يک صديقي است.