روزى حضرت اميرالمؤ منين (ع ) از كوفه بيرون آمد، چون نظرش به صحراى نجف افتاد فرمود: چه نيكوست منظر تو و چه خوشبوست قعر تو، خداوندا قبر مرا در اين زمين قرار ده .(449)
ايضا به سند معتبر روايت كرده است كه چون ابن ملجم لعين اميرالمؤ منين (ع ) را ضربت زد، امام حسن (ع ) از آن جناب پرسيد: اين ملعون را بكشيد؟ فرمود: نه وليكن او را حبس كن ، چون من از دنيا بروم او را بكشيد، و مرا در پشت كوفه در قبر دو برادر من هود و صالح دفن كنيد.(450) در روايت ديگر فرمود: در قبر برادرم هود دفن كنيد.(451)
ايضا به سند موفق منقول است كه ابوبصير از امام محمد باقر(ع ) موضع قبر اميرالمؤ منين (ع ) را پرسيد گفت : مردم اختلاف كرده اند در قبر آن حضرت ، فرمود: نزد قبر پدرش نوح (ع ) مدفون شد، پرسيد: كه متوجه دفن او شد؟ فرمود: رسول خدا(ع ) با ملايكه بزرگواران كاتبان اعمال با روح و ريحان بهشت .(452) و بر اين مضمون احاديث بسيار است .
