بعضى نقل كرده اند: حضرت على بن ابى طالب (ع ) در شب 21 رمضان سال چهلم هجرت (شب شهادت خويش ) ابوالفضل العباس (ع ) را در آغوش گرفت و به سينه چسبانيد و فرمود: پسرم ، به زودى در روز قيامت به وسيله تو چشمم روشن مى گردد. آن گاه افزود:
(ولدى ، اذا كان يوم عاشوراء و دخلت المشرعة ، اياك ان تشرب الماء و اءخوك الحسين عطشان )، پسرم هنگامى كه روز عاشورا فرا رسيد و بر شريعه آب وارد شدى ، مبادا آب بياشامى در حالى كه برادرت تشنه است .(407)
آرى عباس مشك را پر از آب كرد، ولى خود آب نياشاميد و خطاب به نفس خويش گفت :
| يا نفس ، من بعد الحسين هونى ! |
| و بعده لا كنت اءن تكوين ! |
| هذا الحسين وارد المنون |
| و تشربين بارد المعين ؟! |
| هيهات ! ما هذا فعال دينى |
| و لا فعال صادق اليقين |
407-معالى السبطين ، ج 1 ص 454
