على (ع ) نخواست شمشير بردارد و حق خويش را به زور تصاحب كند، كسانى كه در تاريخ زندگى آن حضرت پژوهش كرده اند، در مى يابند كه امام به دو دليل دست به شمشير نبرد:
نخست ، آن كه آن حضرت در ياران خود آمادگى لازم براى چنين كارى نمى يافت . زيرا آنان چنين اقدامى را نوعى ماجرا جويى تلقى مى كردند.
دوم ، آن كه آن حضرت بيم آن را داشت كه كسانى كه هنوز پرتو ايمان در دلهايشان نفوذ نكرده بود از اسلام روى گردان شوند و به راه ارتداد كام نهند.
على (ع ) خود در مناسبت هاى مختلف به همين دو عامل اشاره كرده است . آن جا كه مى فرمايد: پس به رسول خدا (ص ) عرض كردم اگر خلافت را از من بگيرند، بايد چه كنم ؟
فرمود: (اگر يارانى يافتى به سوى آنان بشتاب و با ايشان جهاد كن و گرنه اقدامى مكن و خونت را پاس دار تا در حالى كه مظلوم واقع شده اى ، به من ملحق گردى ).(120)
120- بحارالانوار، ج 2، ص 191.
