قال علی - علیهالسلام -:
و عن ذلک ما حرس الله عباده المؤمنین بالصلوات و الزکوات، و مجاهدة الصیام فی الایام المفروضات... لما فی ذلک من تعفیر عتاق الوجوه بالتراب تواضعا؛
خداوند بندگان با ایمانش را از تبهکاری و ستمگری و گردنکشی به وسیله نمازها و زکاتها و سعی در گرفتن روزهها در روزههایی که واجب نموده است، حفظ میکند...؛ زیرا در نماز انسان صورتهای آزاده و نیکو را از روی فروتنی در پیشگاه الهی بر خاک میمالد.
نهج البلاغه، فیض الاسلام، ص 798
