فقه الرضا - علیهالسلام - سئل بعض العلماء من ال محمد - صلی الله علیه و آله - فقیل له جعلت فداک ما معنی الصلوة فی الحقیقة قال: صلة الله للعبد بالرحمة و طلب الوصال الی الله من العبد اذا کان یدخل بالنیة و یکبر بالتعظیم و الاجلال و یقرء بالترتیل و یرکع بالخشوع و یرفع بالتواضع و یسجد بالذل و الخضوع و یتشهد بالاخلاص مع الامل و یسلم بالرحمة و الرغبة، و ینصرف بالخوف و الرجاء فاذا فعل اداها بالحقیقة؛
از امام رضا ع سؤال شد: فدایت شوم معنای حقیقی نماز چیست؟ امام رضا ع فرمود: نماز صله و موهبتی است از طرف خداوند مهربانی برای بنده از راه رحمت و عنایت، و نماز مطالبه وصال و تقرب بنده به سوی خداوند است. وقتی با نیت داخل نماز گردید، و با تعظیم و اجلال هرچه بیشتر برای خداوند تکبیر گفت، و با ترتیل قرائت کرد و با خشوع رکوع کرد، و با تواضع از رکوع بلند شد و با ذلت و خضوع سر به سجده گذاشت، و با اخلاص و آرزو تشهد خواند، سپس نمازش را با رغبتی تمام و با امید به رحمت واسعه الهی سلام داد و به پایان رساند، در حالی که بین خوف و رجاء باشد چون نمیداند که آیا نمازش مقبول درگاه حضرت حق قرار گرفته یا خیر؟ پس هرگاه چنین نمازی به جا آورد، رعایت مسائل یاد شده را نموده، نمازی با حقیقت به جا آورده است.
بحارالانوار، ج 84، ص 246. مستدرک الوسائل، ج 1، ص 264
