معاد در قرآن – 33
از نظر آيات و احاديث، محاسبه اعمال امرى قطعى و ضرورى است. گرچه هر انسانى نامه اعمال خود را كه همه چيز در آن نوشته شده در قيامت به همراه دارد، ولى چون اعمال او در طول عمر، بسيار گسترده بوده و از وضع آنها آگاهى كامل ندارد، در قيامت در محضر پروردگار جهان حضور مى يابد تا همه آنها را بالعيان مشاهده كند.
در قرآن مى گويد: «در آن روز مردم پراكنده از قبرها بيرون مى آيند تا اعمالشان را به آنها نشان بدهند. هر كس به مقدار ذره اى كار نيك انجام داده آن را خواهد ديد و هر كس به اندازه ذره اى كار بد انجام داده آن را مشاهده خواهد كرد.» (1)
و مى فرمايد: «روزى كه هر كس كارهاى نيك خود را حاضر ببيند و همچنين كارهاى بد خود را و آرزو كند كهاى كاش در ميان او و كردار بدش فاصله زيادى وجود داشت.» (1)
1. زلزال (99) آيه 6 : «يَوْمَئِذٍ يَصْدُرُ النّاسُ أَشْتاتاً لِـيُرَوْا أَعْمالَهُمْ * فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ * وَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ شَـرّاً يَرَهُ».
در قيامت و به هنگام حساب، نامه عمل هر انسانى به دستش داده مى شود، ولى همه انسانها يكسان نامه خود را دريافت نمى كنند، بلكه نامه مؤمنين و نيكوكاران به دست راستشان داده مى شود و اين از نشانه هاى آسان بودن حسابشان مى باشد، و نامه كافران و ستمكاران از پشت سر و به دست چپشان داده خواهد شد كه نشانه سختگيرى در حساب است.
در قرآن مى گويد: «هر كس نامهاش را به دست راستش دهند، حساب آسانى خواهد داشت و شادمان نزد خويشانش خواهد رفت. و هر كس نامهاش از پشت سر داده شود، مى گويد: اى واى كه هلاك شدم، و به آتش افروخته در آيد.» (2)
منبع : معاد در قرآن
نویسنده : آیت الله امینی
