دعا معراج مومنین و راه زندگی - 32
"إنّ اللَّه يحب العبد أن يطلب إليه من الجرم العظيم، ويبغض العبد أن يستخفّبالجرم اليسير."
بحار الانوار، ج93، ص292
"خداوند بنده را اگر از او به سبب گناه بزرگ آمرزش بخواهد، دوست داردوبنده را اگر گناه كوچك را حقير شمارد، دشمن مىدارد."
برخى از مردم وقتى مرتكب گناهان صغيره مىشوند آنرا كوچك مىشمارندو به خاطر آن استغفار نمىكنند، امّا وقتى مرتكب گناهى بزرگ مىگردند از خداآمرزش مىطلبند. كداميك از اين دو حالت بهتر است؟ شكّى نيست كه حالتدوم، زيرا حالت اوّل حالت غرور و خود بينى وگردنكشى است، حالت روياروىبا خداست؛ در حاليكه حالت دوم حالت خضوع، خشوع و خوارى در پيشگاهخداوند است و در بسيارى از اوقات در دل انسان بعد از گناه حالتى از خوارىوذلّت پديد مىآيد و اين در اثر توبه و طلب آمرزش است. در مضمون برخى ازاحاديث آمده است كه:
گناهكارى كه استغفار و توبهاى راستين مىكند برتر و بهتر است از كسى كههيچ گناهى نكرده؛ از اينجاست كه خداوند بندهاى را كه از او بخشايش بطلبد و ازاو بخواهد كه توبهاش را از گناهى بزرگ بپذيرد، دوست مىدارد.
منبع : دعا معراج مومنین و راه زندگی
نویسنده : آیت الله محمّدتقى المدرسى
