1- خداوند هيچ عملي را جز همراه با معرفت و شناخت نمي پذيرد و اصولاً معرفت و شناخت آنجا وجود دارد كه عمل هست . پس هر كه داراي معرفت بود همين معرفت او را به كار و علم رهنمون مي شود و آن كس كه عمل نمي كند اصلاً داراي شناخت نيست . 2- دانش شعاع شناخت و معرفت است. 3- حكمت عبارت است از معرفت و دين فهمي .
توسط RSS یا ایمیل مطالب جدید را دریافت کنید. ایمیل: