مقتل امام حسين (علیه السلام)- 64
60 - ابن اعثم گويد:
امام حسين عليه السلام شب را در سرزمين ثعلبيه ماند. صبح با مردى از اهل كوفه به نام ابو هره ازدى ديدار كرد. وى پس از سلام بر امام ، عرضه داشت : اى پسر پيامبر! چه عامل سبب شد از حرم خدا و حرم جدت پيامبر بيرون آيى ؟ فرمود: ابوهره ! بنى اميه مالم را گرفتند. صبر كردم ، به آبرويم تعرض كردند. صبر كردم ، مى خواستند خونم را بريزند گريختم . به خدا سوگند اين گروه تبهكار مرا خواهند كشت ، آنگاه خداوند ذلتى فراگير و شمشيرى برنده بر آنان مسلط مى كند و كسى را برايشان مى گمارد كه خوارشان مى سازد، خوارتر از قوم سبا كه زنى بر آنان فرمانروا گشت و بر اموال و جانهايشان حكومت يافت و ذليلشان ساخت .
(191) 61 - نيز گويد:
حسين عليه السلام راه سپرده تا در (شقوق فرود آمد و با فرزدق بر خورد كرد. وى بر امام سلام كرد، نزديك آمد و دست آن حضرت را بوسيد. امام پرسيد: اى ابو فراس ! از كجا مى آيى ؟ گفت : از كوفه اى پسر دختر پيغمبر! فرمود: مردم كوفه در چه وضعى بودند؟ گفت : مردمى را پشت سر گذاشتم كه با تو بودند، ولى شمشيرهايشان با بنى اميه بود، خدا آنچه خواهد، در حق بندگانش انجام دهد.
امام فرمود: راست گفتى و نيكى كردى . فرمان از آن خداست ؛ آنچه خواهد، كند. پروردگار ما هر روز در كارى است . اگر تقدير الهى بر آنچه دوست فرود آيد، خدا را بر نعمتهايش سپاس مى گوييم و از او بر اداى شكر يارى مى طلبيم و اگر قضاى الهى با اميد ناساز بود، هر كس كه نيتش حق باشدت تجاوز نكرده است .
فرزدق گفت : اى پسر دختر پيامبر! چگونه به كوفيان تكيه مى كنى ، در حالى كه آنان پسر عمويت مسلم بن عقيل و يارانش را كشتند؟ اشك در چشمان امام حلقه زد و فرمود: رحمت خدا بر مسلم ؛ به سوى رحمت الهى و بهشت برين پر كشيد. او تكليف خود را ادا كرد و تكليف ما مانده است . آنگاه اين اشعار را خواند:
اگر دنيا ارزشمند شمرده شود، سراى پاداش الهى برتر است . اگر بدنها براى مرگ پديد آمده ، كشته شدن انسان به شمشير در راه خدا با فضيلت تر است . اگر رزقها مقدر است ، زيبا آن است كه انسان كمتر در رزق و روزى حرص نشان دهد، و اگر گرد آورى اموال ، براى واگذاشتن است ، پس چرا انسان نسبت به آنچه بر جاى گذاشتى است بخل ورزد؟
سپس فرزدق با جمعى از همراهانش از امام خدا حافظى كرد و به سمت مكه راه افتاد. (192)
191-الفتوح ، ج 5، ص 79.
192-الفتوح ، ج 5، ص 80.
منبع : مقتل امام حسين (علیه السلام)
تالیف گروه حديث پژوهشكده باقرالعلوم - جواد محدثى