امام حسین وعاشورا از دیدگاه اهل سنت - 44
وقـتـى نـامـه يـزيـد بـه ابن زياد رسيد فورا آماده حركت شد و فرداى آن روز با عده اى به طرف كـوفـه حركت كرد از جمله كسانى كه در اين سفر با عبيداللّه از بصره حركت كردند, ((شريك بن حـارث اعـور)) ازشيعيان بصره بود شريك به اميد آن كه بتواند عبيداللّه را آن قدر معطل كند كه امـام حـسـين (ع ) وارد كوفه شود, در راه خود را به بيمارى زد, ولى عبيداللّه او را رها كرد و به راه خـود ادامـه داد و شـبـانـه وارد كوفه شد عبيداللّه هنگام ورود به كوفه عمامه مشكى بر سر نهاد و صـورتـش را پـوشـاند مردم كوفه كه از حركت امام با خبر شده بودند, گمان كردند او حسين بن على (ع ) است , و گروه گروه به استقبال او شتافته و به نواده رسول خدا خوش آمد گفتند.
او از ايـن كـه مـردم را تا آن حد مشتاق امام حسين (ع ) ديد سخت بر خود لرزيد و نگران شد مردم دوراو را گـرفـتـه بـودند و شادمانى مى كردند هنگامى كه به نزديكى دارالاماره رسيدند, يكى از هـمـراهـان عـبيداللّه فرياد زد: اين امير عبيداللّه بن زياد است مردم با شنيدن اين سخن با ترس و شگفتى پراكنده شدند و عبيداللّه وارد قصر شد ((67)) .
منبع : امام حسین وعاشورا از دیدگاه اهل سنت
نویسنده : گروه معارف - مركز پژوهشهاى اسلامى صدا و سيما
