امام حسین وعاشورا از دیدگاه اهل سنت -65
حـر مـامـور بـود امـام حسين (ع ) را تحت الحفظ به كوفه برده به عبيداللّه تحويل دهد, ولى خود سـعـى مـى كـرد نـسبت به حضرت بى احترامى نكند مثلا وقتى حضرت از او پرسيد: مى خواهى با اصـحاب خودجداگانه نماز بخوانى يا در نماز ما شركت مى كنى , عرض كرد: در نماز شما شركت مى كنيم ((88)) در جاى ديگر هنگامى كه امام از او ناراحت شد و فرمود: مادرت به عزايت بنشيند, گفت : اگر كس ديگرى اين جمله را مى گفت حتما نام مادرش را مى بردم , ولى از مادر تو فاطمه جز با نيكى و احترام نمى توانم يادكنم ((89)) چنان كه گفتيم حر مامور به جنگ نبود, به همين جـهـت وقـتـى دريافت كه امام تن به ذلت نخواهد داد و همراه او به كوفه نخواهد رفت و خود نيز اجـازه نـداشـت او را رهـا كند, تا چنانكه حضرت خواست به مدينه برگردد, از حضرت خواست به راهى رود كه نه به كوفه برسد نه به مدينه ختم شود, تااو بتواند از ابن زياد كسب تكليف كند.
امـام تـقاضاى حر را پذيرفت و به سمت چپ حركت كرد و اين همان راهى بود كه با چند منزل به كربلامى رسيد ((90)) .
منبع : امام حسین وعاشورا از دیدگاه اهل سنت
نویسنده : گروه معارف - مركز پژوهشهاى اسلامى صدا و سيما
