واقعه غدير را بايد از دو جنبه بررسى نمود، جنبه اول در صحت وقوع ماجراى غدير، و جنبه دوم بحث و بررسى حديث از حيث دلالت، اما در مرحله اول مرحوم علامه مى فرمايد: حديث غدير را صد و ده نفر از صحابى پيامبر نقل نموده اند كه از جمله آنها، ابوهريره دويسى، ابوبكر ابن ابى قحافه، ابوذر غفارى، زبير، سلمان فارسى، طلحة ابن عبيدالله، عايشه (دختر ابوبكر و زوجه پيامبر)، عثمان ابن عفان، عمار بن ياسر، عمر بن خطاب، عمر و العاص، و 84 نفر از تابعين نيز اين حديث را نقل نموده اند.
و حضرات علماى اهل سنت «از جمله برخى از صاحبان صحاح، حديث غدير را در كتب خويش نقل كرده اند، و آن را تا ابد در پهنه تاريخ اسلامى جاودانه نموده اند. تعداد علماء 360 نفر مى باشد كه اسامى آنها با مصادر مربوطه در الغدير درج شده است.(6)
و بسيارى از علماى طراز اول اهل سنت از جمله ترمذى (صاحب جامع الصحيح) طحاوى، حاكم نيشابورى، و چهل تن ديگر بعد از نقل حديث غدير، آن را از احاديث صحيحه قلمداد كرده اند.(7)
معلوم شد كه، قضيه غدير از جمله مسائل مسلم تاريخى است، كه اگر قضيه غدير مسلم و قطعى نباشد ما در اسلام هيچ امر مسلمى نخواهيم داشت.
پى نوشت ها:
(6)الغدير ج 1 ص 73 الى 152
(7)الغدير ص 294/311
